134 C DIAY STS X .Sam.2..6 Nec eſt quod putes, te non fore parem feren⸗ do huic oneri. Non enim vltra vires tentat, 1. Cer.10.v. 13. Momentum ira cius, Pflal. 30..C. Non in perpetuum comminabitur, Pſal 103. vꝙ. Cogitur miſereri, Ier. 3.v, 20. Ad veſperam fletus, Pfal. 30.In momento dereliqui te, Eſa. 54. v. J. Huc pertinent etiam, Thren..2.31. Eſa. 57. verſ. i6. Eſa 60..10. Hierem. 3. v. 1 2. Kom..v. I. 38. Eſa. 4..3. .Cor. 1 2..9. Porin a g THEMA LVT Pſal. Jz. verſ.2 5. ad 26. Dummodo te habeam, non curo celum c> terram, Si defecerit anima cum corpore, tu tamen Deus ſem⸗ per refugtum cordis mei C> portio mea. Disrosrir To. Pſalterium nobis eſt inſtar pharmacopolii inſtructiſſi- mi, ex quo nobis omnis generis medicamenta deprome- re licet, aduerſus quoſcunque animi& corporis morbos. Eſtqʒ illorum vſus ſem per nobis ſalutatis, in vita& mor- te;& nunquam noxius: Sicutautem inter medicamen- ta, aliud alio ſemper eſt præſtantius,& eo nomine pretio- fius: ita omnia quidem P ſalterii dicta ſunt noſtris ac- commadata paroxyſmis variis, aliud tamen vel ad le- niendum, vel ad roborandum maiorem vim alio habet. Inter maxime roborantia autem, merito hic locus Pſal- mi numeratut, quem: vtinam omnes quotidie recita, rent& cordi inſeriberent, vt vim illius tanto magis ſen- tirent. Et prima quidem fronte, hæe ipſa verba in auribus no- ſtris, aliquanto durius ſonate videatur, ideoqʒ probe ex- cutienda crunt. Primum autem cum Pſalte diſcemus, quomodo poſt- habitis cœlo& terra vni& ſoli Deoadhætere debeamus, i 7 Dcinde muim T ipai tsthigche Dion dicereani delegan tulum Meo Piat rituram ferre i dieitz ltag taniko At u quos alig fiki N to q etiam ramus li ec po E cali cte talcen, p ocius PR Steir, PAI, 1D; Uleis