íi CENS SIS XDa sh os A atoNorta. Verba illa verfus z5: ne auferas me'in dimi:dio,&cc. ſupra in.Partt Promptuatii huius, Claſſe Il. Nu-mero XXIIL pagina 171. ſunt peculiari Diſpoſitione ex-plicata.Hoc itaque verſu hic omiſſo cæteri quatuor ſequen-tes, ad finem Pſalmi, hac Diſpoſitione breuiter tractan-tür.Talia nobis verlus4. præle&i cx Palmo o2. my feriapandunt, qu omnibus omnium Ethnicorum fucruntincognita Philoſophis,& ſapientiſſimo ipſi etiam ariſto-teli. Is enim cum aliis mundum æternum ſtatuit: Viciſ-ſim de æternitate Creatoris mundi parum ſcit:& de ſtatuhominis(poſtquam hic mundus totus, um omnibus o-peribus exuſtus fuerit) plane nihil nec ipſeſcite, nec alioserudire poteſt. Quia extra ſcripturas ſacras, hæc myſteriaplane ſunt abſcondita à ſeculo. Magna itaque cum vola-ptare, diwinam fapientiam, dèhis tribus diſlerentem au-diamus.1. De Dei æternitate. Et contra.2. De mundi fine& interitu:3. De Ratu hominis poft mundi interitum,i. Pats.Inter ſe opponit Dei gᷣtetuitatem& mundi inſtabilita-tem. De Deo fic loquitur.i. Anni cui perpetuo durant. Tu non habuiſti initium,neque habitutus es finem.2. Neque vero vna tecum mundus eſt æternus, vt gen-tiles ſenlerunt: ſed tu ante mundum es. Tu enim terram& cœlum creaſti.Fundafti terram fuper ftabılicatem fuam. Phal, 104. Etcœli eriam opera funt manuum tuarum, Pfal.8.;Neque vero tu cum illis deficies; ſed in æternum per-manebis. Du wirſt nicht aͤlter. Sicut es ita mancs Anninon habebunt fincmin rte,Adeo-fannt iBAVU OU|} 1dant feciulthnMar
