T HEMALXVIII. VET. TEST. 226mor:.eft, qui feholpitem nominar& aduenam,& peritnonabfcondi fibi ftatuta& mandata Domini. Eris qui-dem Rex eft Iſraelis potentiſſimus, vt mirum videri poſſit,quomodo dicatur fuiffe hoſpes, niſi forte in aliena tèrrafuerit,&c. Ideoque opetæ ptetium erit, inquirere:.Qualis ſit,& vbi hoſpes, ille Dauid,& quo tendat.2. Et quæ illius ſit petitio hoc loco.I. Pars.Dauidem hæc verba proloquutum, non eſt dubium,cum totius Pſalmi author ſit:& is dicit, Hoſpes ſum. At-que Deum his verbis alloquitur, non vllum hominem,Daß er Herberg begehret haͤtte. Neque enim hoſpitiumpetit hac vice, a quocuaque Rege vel alio homine.Neque peregrinus aut exul eft iam à patria, ſicut erattum fugeret Saulem,& hoſpitio exciperetur ab Achis re-ge Philiſtiao, Sam. z7. Nec dubium quin, cum hæc pro-tulit, fuerit iam Rex confirmatus in Iſraele.. Tamen ſe hoſpitem eſſe aflirmat: non in alteriusregno, ſed in ſus proprio regno.2. Sic autem ipſe ſe explicat, hoſpes ſum in tetra. Intoto hoc mundo peregrinus& hoſpes ſum. Sicut& alibĩ{c peregrinum vocat, Pſal.39.v. t4. Licet itaque in his ter-ris ampliſſimum regnum poſſideat, tamen quis ſeit, ſibihic non perpetuæ habitationis locum; fed diuerforiumtantum aliquantiſper commorandi concellum efle, feholpitem,non ciuem huius terræafferit.Quoigitur tendit? In patriam veram. Wo iſt er da⸗þeim? Non inco loco vbi natus eft,in Bethlehem, fedincœlo, vbi eſt ciuis apud Deum, ficut Pfalmo fupra allega-to codem verfa docet. Verumque fe efle ait; Peregrinumſcilicet in tetra,& Ciuem ſcilicet in cœlo. Ibi enim perpe-tuo eſle cupit.LocVs. Quod hic Dauid de ſe affirmat, idem ſcri-ptura de omnibus hominibus, Hebr. 12. v. 14 Non habe-·mus ciuitatem manentem. Imo ſaniores Ethnici hoc in-p tellexerunt,
