TOOT 310 CLASSIS X nonomnimodam fore abolitionem, fed commutatio. nem in melius. Alii tamen aliter ſentiunt,& ſunt etiam rationes in contrarium. At dimittamus illam quæſtio- nem, vel differamus. Nouerimus tamen perirt iſta: Do- minum manere. Non enim indulgendum curioſitati hu- manæ In altera vita plura experiemur, quæ hic neſcimus. III. Pars. Quidde hominibus fiet? Tili ne perpetúi eruat hic? Minime. Illis non tam diu dabitur manere, vfque dum cœli tranfeant& terra led mox redigentur in puluerem. Morientur, ſicut abiicitur fubitb res nihili& cenſentur tanquam floccus aut ritiuilitium,&c. De his alias fæpe. Locvs, Nol: mirari cur homines tam cito abripiane tur, cum cœlam& terra perdurent aliquot mille annis, Quia homines peccarunt;& indigni ſunt, qui fruantur ccœlo& tetra tam diu, Eſa. 64..s. Peccata abtipiunt ſicut ventus. ADMONTTro. Si illa ſplendida Dei opificia abolen- da,nosctiam moriamur promptoanimo. CoNSOIATIO. Cum cłtera abolenda ſunt, homi- nes reuiuiſcent& in integrum reſtituentur. Ergo me 10r conditio piorum. T HE MAXCCVIII. Eſai. C4. v. 16. To pater noſter. Abraham neſcilit nos,& Ifrael igno- ranit nos-Tu autem Domine pater redemptor nofter à fe- culo hoc nomen tuum. DISPYOSITIo. Hæc verba pats ſunt illius precationis, cuius formu- lam præſcripſit Eſaias populo, in captiuitatem Babylo- nicam abducendo: in qua petunt Judæi vt s- oii menli, À apunentag powehk Vidmu tbs prop menia deb Dindee Do pta quare non inertſlat Ropant tonberret L Ca gaturmi idemmo inftagu famus, Nonpor Jnmarin Tuita delttesno, fitamuri I, Tu 0 queeromn Brfornate, Mokrn Br taniby TUN toue Ugueiten; Adi fa, g