THEMA CIL YET. TEST. 319te fi rationem fuam velint confulere homines, refponde-buat Domino, þinift piv. In æternum non reuiuiſcent il-la oſſa arida. Quomodo poſſent viuere, quomodo con-iungi, quomodo carne& cute ſuperindui: Wer wil ſiezuſammen klaubẽ/ vnd wiſſen/ wo ein jedes hin gehoͤrtẽAt pie& eleganter reſpondet Propheta. Et notanda eſtillius reſponſio, non tantum prop tex hunc articulum, ſedpropter omnes alios, quæ que videntur, abſurdi rationãhumanæ..Semper dicendum: Ego credo id, quod fcriptura futi-tum affirmat. Quomodoid futurum, meum non eft inqui-rere, Tu nokti modum Domine. Exemplum, Chrifti cor-pus& fanguinem nobis in facra Cœna cum pane& vinodiftribui,afferit fcriptura. Quomodo id fiat nouit Domisnus. Idem de cæteris.Et tenenda{uniin his myfteriishæcaxiomata,Ir. Verbum Dominieft veritas, Joh. 1..17.2. Apud Deum nihil eſt impoffibile, Luc. i..37.3. Fides eſt rerum non apparentium, Heb. 11..1, Eeeaptiuanda ratio in obſequium Chriſti, 2. Cor. 10. v. f. Id ſifacerent aduerſarii, non negarent Chriſti ſvel in Cœna,vel extra illam) amnipræſentiam: non omnipotentiam,de qua Matth. 28.v. 1 8. K 20.Si autem tantum volumus eredere, quod videmus&intelligimus, nullus articulus ſymboli ſidem merebitur.Eleganter Auguftinus: In talibus rebus(quæ abſurdæſunt rationi humanæy) tota ratio facti conſiſtit in poten-tia facientis. Ideoque demus Deum aliquid poſſe, quodnos fateamur inueſtigare non poſſe. Epiſtol. 3. ad Voluſ.Item: Velle Dei eſt poſſe eius. De ſpec. cap.S.Et: Non de maieſtate diuinæ ſapientiæ, arbitrio hu-manæ vanitatis eſt diſputandum: De prædeſt.& gratiazcap. f.I. Pars.Iubet Dominus Prophetam, vt vaticinetur, id eſt, allo-quia.
