THEM A CXIV, VET. TEST. 373a 4illud naturæ debitum, ſicut recte vocatur hanc ipſam obcauſam.2. Neque tam graue ſit mori, quia hoe pactum nonaliquos tantum obftringit, fedomnes omnino homi-nes, Omnis caro veterafcer. Be geheteinem wie dem an⸗dern/ Herzen pnd Ruedt. Via omnis carnis; Jol, 23:7140LReg.}.. v2.;Eleganter de hoc pacto monet Syrach cap. 14.v. 14.3. Et notandum loco conſolationis, quod non animsſic perit, deficit& veteraſcit, ſed tantum, id quod caro eſt.Caro veteraſcit: Spiritus autẽ redit ad Deum, qui dediteum, Ecel. i.v. 7. Et ſpiritus cum carne iungetur fuo të-pore: atq; in æternum viuet homo; beneficio mediatorisChrifti quiimmortalitatem reduxit, 2. Tim..v. 10> Etmagna gloria erit carnis reſurgentis, quia innouabitur,quod vetuſtate conſumptum fuit,& reſurget caro glo-rioſa, 1. Cor. 15. v. 43. Philip..V. 21. Job. 19. v. 2j. quæ nonamplius poterit veteraſcere. De piis hæc dicuntur.4. Quotieſcunque autem homo, non veſte tantumnoua inquitur,& veteraſcentem abiicit, ſed quotieſcun-que ſingulis diehus veſtem ſuam induit, imo quoties il-lam, præſertim iam veteraſcentem, aſpicit: memor ſit ſi-mul carnis quoque ſuæ,& corporis veteraſcentis,& ſuotempore conſumendi atq; abiiciendi in terram& remo-uendi ex confpe&tu hominum. Hæg meditatio decebit teambulare corde ſapienti, Pſal.90.v. 12. Syr. 7. in fine.s. Poffet etiam trađtari Locus hic: Non{uperbiendumcorpore quantumuis venuſto& vegeto, Quia caro eſt.Nec perpetuo in eodem vigore manet: ſed veteraſcit&deflicit atque perit tandem. Was ſoll man mit einem altenCumpen pranqen. Quid ſuperbit cinis& terra? Syr, ro,.9. Flos agri, Eſa. 40. v. 6.& 8.II. Pars.Omnibus quidem ex antiquo illo pasto moriendum.At non ſimul& ſemel vna vice: Sed dum alii moriuntur,alii iterum nafcuntur, Alioquin iam ante mulra fecùlan Aa 3 IELE A
