THEMA CXXIV. VET. TEST. 3 I. Pars. I. Primum autem mortis recordatio amara efthominë diuiti Luth, Germ. Der gnughat.[N o T.Lutherus feni tentiam huius loci eleganter expreflit ,at verbum verbo non reddidit. Ad inſtitutum autem Græcus Textus non- nihil afferet lucis.] Vbi ſciendum, quod Syrach hoc loco caa talem intelligar diuitem, qui non tantum diuitias pol- fidetfed iisauder vti ad voluptatem. Multi enim hoe non poflunt facere, quia illis tantum non datur à DE O. Vide Eccl. 6. verf-2. Imo de tali diuite loquitur, cui bo- na non curas pariunt, fed( vt verbam verbo redditum fo- nat Paciſice viuenti in his, qua ſunt eius. Ver das ſeinig as darf ond tan im Frieden genieſſen/ vnd hat genung. Sicut MMil Epulo, Luc. 12 diues eſt non æger, non afflictus, non ab aliis oppreſſus, non tenax: Sondern er darff laſſen mit jh⸗ me auffgedn. gaa sts DUIRA Talis certe homo cum recordatur mortis, fic expaue-; ſcit, vt vix poſſit audire de morte diſferentem. Semper e-| mm meruit, ne cogatur fua relinquere. Er his idem acci- dit, quod vetus haber prouerbium:$teut porcus fagina- tus, cum videt virum indutum veſte inuncta aut pingsi, mox metuit, ne forte ſit lanius ad mactandum præſens: ita hi etiam leniſimum dolorem ſentientes, ſempet me- tuunt, eſſe morbum lethalem,& ſupra modum trepidant. 2. Hanc mortis amaritudinem pellere& vincere de- bent tales, meditatione pia dictorum. Hiob.i. v. al. Eccleſ. F. v. 4. Pſal.4. v. 18.1. Tim. 6. v. 7. Nudus egredietur qui nudus venit. Nec proſunt diui· tiæ, Prou. 1I. v. 4. Meliora ibi recipient, ſi hic quærant theſauros, qui non pereunt, Matt. 6 verſ.19.& ibid.v 33. Kuea, Yerbum Domini auro pretioftus, Píal. r 19.-7 2. 1n hoc aoblectent ſeſe, Pſal.. j Fus huius loci. t 3. Pauperes ergo hinc argumentum fumant, quare nunquam ſibi debeant optare multas diuitas: Dusi qi i dar zu