gO CLASSIS. X THEMDenen es immer nah ihrem Ginn hinang geht. i rpt| plane obliuiſcuntur mortis. Exiftimaart, fe tantum huic nham yitp vitæ natos:& optant perpetuo fic viuere in terris. Sit frguincoipl lieſſen vnſerm NERNN Gort den Nimmel vnd nemen[i es ewig alſo auff Erden an. His certe triftius nihil poteftan accidere, quam fi mortis audiant nuncium.,„Limari Indignantur morituri, ringuntut& infurguntaduer- konl1 fus Deum, murmurant,& impatientiam ſuam verbis atq; menI| Sanctis teftätur. Quiain exfpeétatus illis hofpesille non’, ONi| Exempla funt paflim obuia: fed odiofa. His acciditid, wo CriwL! quod dicitur::mors quam dura, quam triftia fant tua N1 l iura:Si mors non eſlet, quam lætus quilibet eſſet. A1 2. Huic amaritudini poſſent afferre remedium in tem- tattonei pore:fi àSyracide difcerent vti fortuna:&in die bona êt| Heqi jam cogitarent de mala. De quo Eccl,..1.Syr.11 v. 27. onor mo|& 19.Syr. 18.v. 15. 1eaulleSi conſiderarent ſimilitudines illas de vmbta, Job. 8 Auosprera floribus, Efa.40..6. nebula, Sap...4. fumo,{102.7.+Vince&c. quibus ſcriptura inſtabilitatem huius vitæ depingi?. Mors polSi Mofen& Prophetas non faftidircnt cum Epulone&|&intempquinque(imo multis) fratribus ipſius Luc..v. 30.| osanoSic nihil accederet ipſis noui, ſi mors pulſaret ianvas| P lfed de hora mortis incerta recte edocti poſſent conte- uflailmnerevitam hanc mileram, Etenim non timet is mortem, cheriqui fcit contemnere vitam. be incV jus huius loct. U.3. Videmus hunc, inter alios, vſum eſſe calamitatum, temanyt faciant homini iucundam mortis recordationem. MaimeNon igitur impatientes ſimus, cum Deus nos onerat l cogite,æ premit cruce.$icenim tantum vult in nobis excitare Podedefiderium alterius vitæ,& faftidium huius mundi,2. Cof. OT,..I. Deſideramus. Vide enim quomodo Elias mottemvocet non comparentem, cum liabelem fugeret,-Reg. 1Min19.. 4. Das macht feine inſtige Ceut zum ſterben/ wann Wcinttos nicht alweg/ in alien dingen mol vud nach vnſerm KoponWil⸗