gO CLASSIS. X THEM Denen es immer nah ihrem Ginn hinang geht. i rpt | plane obliuiſcuntur mortis. Exiftimaart, fe tantum huic nham yit p vitæ natos:& optant perpetuo fic viuere in terris. Sit frguincoip l lieſſen vnſerm NERNN Gort den Nimmel vnd nemen [i es ewig alſo auff Erden an. His certe triftius nihil poteft an accidere, quam fi mortis audiant nuncium.,Limar i Indignantur morituri, ringuntut& infurguntaduer- konl 1 fus Deum, murmurant,& impatientiam ſuam verbis atq; men I| Sanctis teftätur. Quiain exfpeétatus illis hofpesille non, ON i| Exempla funt paflim obuia: fed odiofa. His acciditid, wo Criw L! quod dicitur::mors quam dura, quam triftia fant tua N 1 l iura:Si mors non eſlet, quam lætus quilibet eſſet. A 1 2. Huic amaritudini poſſent afferre remedium in tem- tattone i pore:fi àSyracide difcerent vti fortuna:&in die bona êt| Heq i jam cogitarent de mala. De quo Eccl,..1.Syr.11 v. 27. onor mo |& 19.Syr. 18.v. 15. 1eaulle Si conſiderarent ſimilitudines illas de vmbta, Job. 8 Auosprer a floribus, Efa.40..6. nebula, Sap...4. fumo,{102.7.+Vince &c. quibus ſcriptura inſtabilitatem huius vitæ depingi?. Mors pol Si Mofen& Prophetas non faftidircnt cum Epulone&|&intemp quinque(imo multis) fratribus ipſius Luc..v. 30.| osano Sic nihil accederet ipſis noui, ſi mors pulſaret ianvas| P l fed de hora mortis incerta recte edocti poſſent conte- uflail mnerevitam hanc mileram, Etenim non timet is mortem, cheri qui fcit contemnere vitam. be inc V jus huius loct. U. 3. Videmus hunc, inter alios, vſum eſſe calamitatum, teman yt faciant homini iucundam mortis recordationem. Maime Non igitur impatientes ſimus, cum Deus nos onerat l cogite, æ premit cruce.$icenim tantum vult in nobis excitare Pode defiderium alterius vitæ,& faftidium huius mundi,2. Cof. OT, ..I. Deſideramus. Vide enim quomodo Elias mottem vocet non comparentem, cum liabelem fugeret,-Reg. 1Min 19.. 4. Das macht feine inſtige Ceut zum ſterben/ wann Wcintt os nicht alweg/ in alien dingen mol vud nach vnſerm Kopon Wil⸗