TAE M A VI: Nec conditio, nec ſexus effugiet. Vide, quantus ttemor, q trepidatio in Adamo,&in Caino, cum voearentur à D co,vtezpedireotrationes, K. Pars. Quid igitur faciĉdum? Nullus hic logum haber dolus, quia videmus apud hunc diſpenſatorem, quod illius diſſi- patio o bonorum innotuerit Domino. Hik miratur quidem illius aſtutiamſ/at nihil commodi ad illum inde redundat, Sic& nobis noſtra conſilia parum proderunt. Itaque ſimus fi fideles in diſpenſand 10, 1. Corin..à diſ- penſatore non vltra requiritur,&.I A ille ſer- uus ge, cum venerit Bominds iouenerit ita m Semper fonet in awiibus:ReddeR ATIONEM. vnuſquil 1e agat:nec E iea: in ſe ſuſci piat, de qui tionem redde Mofes fuit de elis in tota Dei Num. Etmagi is leruiamus Deo quam aako yn liberabunt. Nec dilpenlemus nobis con- credita bona, quafi abutentes gratia Domini: quia vnuſ- AA quiſ que ſuum onus portabit G J 6. 2. Quod ſi E scimus, ramen fumus inutiles ferui, Luc. 17.& Syr. 18. Cum conſummauerit homo, tunc inci- piet&cIdeoque non expectemus, vſque dum Deus no- bis dixerit: Nòa poteris arip enſare, id eſt, vlque dum hora mortis vel extremum iudicium venerit Non tardes conuerti ad& ne differas de die in diem Syt.5.& 17.&c. Sedin ten mpore rationes noftras confera- muscum Deo. Crebra enim tedditione rationum fynce- rius colitut& ſlit mius etiam conſetuatut amicitia. Offt rechnen b zute Freund/ dicitut Prouerbio. r. Pa deprece mur culpam cum Job. exg. cap.& cum Danidecx Plalm. 130. Quis ſtabit,&c. Ne intres ĩs ĩudi- aaaea 2. Qu æramus Mediatotem. 1. Timoth. 2. Aduo 1. Joh.2. 3. Ee in hce vno Ít í; esnokra, quod fimaxime nos Cee 5 non um,