Innumeras meruit conferto in agone coronas. Quin mihi jam dempta deformis caffide Pallas Marcentes vultus iņarataque Tempora rugis Oſtentat, queruloque in pectore plurima volvit, Et lacrumis major dolor eſt vitalia rodens. Muſarum lugente Choro quid reftat ad Vrnam Quod mea vel Pietas quodque obfequiofa Voluntas: Solver ritè queat?- tanto impar Vena dolori Enodes numeros, ruptos lumbagine hiatus Carminis eluctabitur,& modo trama figuræ Corporis ut ſupereſt, ſic nil nifi pellis& oſſa, Ingenii maciem frigusque fatebitur ultro. Non his Inferiis, non iſtà Thuris acerrà Maxime, quos genuit Nutrix mea Bresta, Virorum, Afficiendus eras, nec enim faftigia Laudum Exa quare poteft dextræ ægrotantis Arundo. Gloria Te dudum Populis, quà Sidus utrumque Currit, in Eemplum poſuit, ſeclique ſtuorem, Ipſe Tibi æternam Meritis poſt Funera Laudem Per tot limatorum operum Monumenta parâfti.. Ipſe Tibi æternos generoſi Sanguinis ortus In Natis, Patrii qui viva. imitamina Vultus Munimenta Domus,& ſtirpis fulera dediſti. Si DREus, ex æquo, qui noſtros temperat annos Exiguas Vitæ tantùm donaverit horas, Forte erit ille dies, quà de vivacibus odis Jure sanam,& totum moveam fub pectore Pindum.