Innumeras meruit conferto in agone coronas. Quin mihi jam dempta deformis caſſide Pallas Marcentes vultus inarataque Tempota rugis Oſtentat, queruloque in pectore plurima volvit, Et lacrumis major dolor eſt vitalia rodens. Muſarum lugente Choro quid reſtat ad Urnam Quod mea vel Pietas quodque obſequioſa Voluntas Solvere ritèqueat? tanto impar Vena dolori Enodes numeros, ruptos lumbagine hiatus Carminis eluctabitur,& modo trama figuræ Corporis ut fupereft, fic nit nifi pellis& oſſa, Ingenii maciem frigusque fatebitur ultro. Non his Inferiis non iftå Thuris acerrå Maxime, quos genuit Nutrix mea Bresla, Virorum, Afficiendus eras, nec enim faftigia Laudum Exæquare poteſt dextræ ægtotantis Arundo. Gloria Te dudum Populis, quà Sidus utrumque Currit in exemplum poſuit, ſeclique ſtuporem, Ipſe Tibi æternam Meritis poſt Funeta Laudem Per tot limatorum operum Monumenta paràſti; Ipſe Tibi æternos generoſi Sanguinis ortus In Natis, Patrii qui viva imitamiaa Vultũis Munimenta Domus,& ſtirpis fulcra dediſti. Si Deus, ex quo, qui noftros temperat annos Exiguas Vitæ tantùm donaverit horas, è Forte erit ille dies quà de vivacibus odis Jure canam,& totum moveam ſub Pectore Pindum. 8n