Innumeras meruit conferto in agone coronas.Quin mihi jam dempta deformis caſſide PallasMarcentes vultus inarataque Tempota rugisOſtentat, queruloque in pectore plurima volvit,Et lacrumis major dolor eſt vitalia rodens.Muſarum lugente Choro quid reſtat ad UrnamQuod mea vel Pietas quodque obſequioſa VoluntasSolvere ritèqueat? tanto impar Vena doloriEnodes numeros, ruptos lumbagine hiatusCarminis eluctabitur,& modo trama figuræCorporis ut fupereft, fic nit nifi pellis& oſſa,Ingenii maciem frigusque fatebitur ultro.Non his Inferiis non iftå Thuris acerråMaxime, quos genuit Nutrix mea Bresla, Virorum,Afficiendus eras, nec enim faftigia LaudumExæquare poteſt dextræ ægtotantis Arundo.Gloria Te dudum Populis, quà Sidus utrumqueCurrit in exemplum poſuit, ſeclique ſtuporem,Ipſe Tibi æternam Meritis poſt Funeta LaudemPer tot limatorum operum Monumenta paràſti;Ipſe Tibi æternos generoſi Sanguinis ortusIn Natis, Patrii qui viva imitamiaa VultũisMunimenta Domus,& ſtirpis fulcra dediſti.Si Deus, ex quo, qui noftros temperat annosExiguas Vitæ tantùm donaverit horas, èForte erit ille dies quà de vivacibus odisJure canam,& totum moveam ſub Pectore Pindum.8n