—— Summa Viri certè valuiſſet ſæpe juvare Succeſſus rerum noſtros,& publica duræ Detrimenta ſuo ſtudio prtævertere eauſæ. Heu qualis jactura eft hæc! heu pallida magno Ægritudo Viro, fed tantæ triftior Urbi. Multum ergo innobis eflet, folatia fi qua Noſtra valere Tibi poſſent, animique dolorem Demulcere Tuum, Tu qui fratrem, decus almum Ipfe decus Patrig luges ,refricasque dolorem: Si non Divini jamjam folaminis æqua Portio de colis animo,velut aureus inber, Inſtillata Tuo, pectus licet igne ſecundo| Tentatum& toſtum mœrore, refrigeret unda Melliflua verbi Numen teftantis amicum. Cujus ubi placito nutu ſemperque benigno Dependere ſcias, etam quæ forte parumper Profpera,& adverfis fatis profećta videntur; Conqpis æterni ſolaminis argumentum. Ac ideo ne cede malis, fed fortior illa Perfer,& ingentes animo quascunque virili Frumnas,& onus nunquam jactandum ab amante Nec fruſtra impoſitum Domino, conſueſce ſubire. Ille etenim obſequium noſtrum. fideique ſalubres Exercet vires,& fic impellit ad ufque Tute triumphantis fias fortifimus Heros. Tumque etiam tempeſtatis vehementior ira Fracta repurgati cœli clariſſima reddet Tempora; nempe fragor quando quam maximus urget Jamjam detonuit. Sed vero Vulnus utrumque Qui lenire poteft, lenit, cradoque medetur. Tu modo Te Patriæ ferva, quæ fratris acerba Morte fatis gravium fuerat perpeſſa malorum,
