![]()
RRE TRNA A y: vE J 9: A ia Q E D A Haolbaſon ſcu reſpomſorium in ARSGENTORATENSI1 luctuoſiſſimum, I obitum PFOTi Ror io B. ViıRI depatrid, Civibus, AEgrotis Optimò meriti, Experient. fimi& Clariffimi, DMH DANIELIS DISCKELIIL PHIL ET MEDICINA-DOCTORIS ET. PRACTICI FELICISSIMI, ANIMÆ SUÆ COMPAGIBUS BEATIS- fimè foluti xı. Januatij A. C19 19C XXXIV. QUO; Ad Cyeneum perquam piè defunéti carmen mortis praluforium, reſpondet FAuroRI&AEEIxIloptimède ſe privatim merito Joh. Conradus Dannhavver SS. Theol. Prof. Publ. C Ebita naturę cupimus, ſed ſolvere Noxpux: Hrifte tibivixi, morior tibi Chrifte fidelem p T e.. Novimus, at Nonpum ftat voluiffe diem: O animam cælo fuftipe, conde, bea. —< t S '3; S Auras captamus cœleſtes, dummodo NoxDux. O AN Veſanum, vetusõ noſter Adame, caput!©i Reſponſio. ES Finem zrumnarum fpiramus,dummodò NOoNDUM;©) se aèt i idi % š y~ 2 7> 1 e 1‘anor i Si Nonpum, quisquis efle beatus avet. Wi Bene& o actum rec è! ma raph is OJK Servatori í lle prius. Carcerein hocanime lu&amur, dummodo NonpumM O Servatori animam, quam aeait iie prius Præſidio liceat liberiore frui. O) EPITAPHIuN DiNcxæri peſtis rabidæ, pulcherrima peſtis O Hac z mottis mors, luis alma lues: j SNR ii i` A s Hactenus,& mott P Agenes: D| Solatio divinum, itidem èvenád Da. Defuncti Quistibi erat fenfus, cum tot de morte friumphos o finens Hactenus egiſti, quis tibi ſenſus erat?© Ki Q N Armore cur alii tumulentur, fortè viator £ X Ef mea gleba tegat vilior ofa, rogas? D r rhui ets W zxżf rdp setr pretrefèat i1 Agro. Nulia renaftentis germina promit humus. efoluto corpore molem MET E aa tah a ea a Non fitis, fed fuis verbis. Siç ego terrenamrY ò AS GEIDY CESE K —— yh LLN a D 9 asat L S PAV D ai IVA & RD 4 XAN Ue NEN, g b rA w QNR Ls S a j, FE D O Uie AA k 