d KA 3 i DISPVEATIO res attinet, poflunt plerig; pari induftria, alacritate,, aſſiductate; fieri à peccatoribus, atq́; iuſtis. XXXII. Et ne putes peccatores facilè diſcerni à iuſtis poffe; memineris eſſe multos peccatores oecultot, quos nos arbitramut ĩuſtos. Qui niſi orent eum Da- uide: Ab occultis meis munda me Domine,& ab a- lienis patee ſeruo tuo. Plal. 18. vel cum Apoſt Paulo: Nihil enim mihi conſcius ſum, ſed non in hoc iuſti- ficatus fum.. 1, Corint... non accipiunt Gratiam à Deo. Peccatoret ecculti, a XXXIII. Cur Gratia Völuit autem Deus notitiam Gratiæ in homi- Dh occulta. nibus occultam eſſe, ne aut de ea ſuperbirent: aut ſe· curiores redditi, eam citius amitterent. Quandiu e- z nim ſe eam habere neſciunt, non ceſſant ſic vitam ſuam inſtituere, vt ſem per ipſam vel eius augmen- tum mereantur accipere. Ob idqʒ volens ſcire ſe eſſe in gratià apud Deum, committit peccatum graue cu- rioſitatis circa res diuiaas occultas. XXXIV..; Signa Gratie Sunt nihilomiñus quædam probabilia, non Dei probabi. euidentia, ne; certa figna Gratiæ Dei in homines. lia, videlicet fi oderit huius mundi deliriasac voluptates: Si delectetur ſtudiis& actibus Chriſtianæ pietatis:& exerceat ſe in operibus miſericordiæ erga proximos. Certa notitia i XXX Ye; i Lir: E oeb Certitudo verò Gratiæ Dei in homine, aliunde ex fola eius haberi non poteft, quam ex fpeciali reuelatione Dei: reuelatione quæ paucis contingit; illis præfertim quos Deusad babetur, magna