![]()
culis ferunt. Quis enim eſt, qui non expe- tat amicitiam? Quorſum tot fædera feriũ- tur? tos ſocietates ineuntur. Nonne ad confirmandam ac ſtabiliendam amiciti- am! Itaġ; non usq; adeò mentes omnium à te averfæ videntur. AMICITIA. Sed heus tu, nonnè illud ad aures tuas aliquando venit? Vulgus a- micitias utilitate probat. Quæcunq;ʒ enim hoc ſeculo junguntur amicitiæ: eæ pri- vati emolumenti caufà junguntur. Hinc quilocupletes& copioſi, ac munifici ſunt, amicis abundant. Et donec eris felix, mul- tos numerabis amicos. Tempora ſifuerint nubila, ſolus eris. Uno verbo, larvam a- micitiæ præ ſe ferunt omnes: veram ac genuinam amicitiæ faciem nusquam vi- deris. Itaģq;diutius hîc durare nequeo. Na co fum ingenio, utbonos ac honeftos viros inter ſe devinciam, quiq; folius vir- tutisrationem ducant in concilianda a- micitia,&eam ſincerè, ac ſine dolo&frau. de tueantur. Quiq́; non ſpe commodo- rum ſuorum, ſed ſolius amici gratia faci- ant, quicquid faciunt:& cùm in ſecundis, tuùm in adyerſis rebus iidem ſint ſemper. VERI= 