inceps in arcem deducemus. Verùm, eſt- nẽ is ipſus, quem ſtantem illic video. Oc- curremus homini Salvum te, Plato, adve- niſſe gaudeo: quodq; rogatu noſtro ex Græcia ad nos proficiſci non dubitaveris, ago gratias: relaturus etiam& clementia in te uſurus, ubi ubi ſe offeret occafio. PLATO. Quanquam ò Rex, multa e- rant, quæ me ab hoc itinere deterrere po- terant: Inter quæ illud non poſtremum eſt: quòd ipſa ſenectus me infirmiorem facit, ut ad longinquum iter ſuſcipien- dum minus fim idoneus: Tamen his non obſtantibus, iter ſum ingreſſus. Agnoſco a i enim, me operam meam debere omni. u bus, quibusilla prodeffe poteft. Idcirco fi Ho quid conſulere poſſum, quod in remtu- am ſit: libenter, tum tibi, tum univerſo regno tuo operam meam præſtabo. DION. Salvere te jubeo, Plato exopta- | tiime. Quàm metui, ne quid in itinere iftoincommodi( quod fieri facilè poteft) tibi accideret. Nunc verò cùhm te valen- tem atq; viventem aſpicio: ſummoperè audeo. Memini enim me puerum à te ad laudem atg;, honeſtatem informari, ani-