Sed illi ſunt amici(ut ita loquar) ex eri- chalco: nam fortunæ ſecundæ quafi veli. ficatione inutatà, amicos deſerunt,& fe- lices cantùm colunt, miſeros fugiunt. Im- mòͤ ſæpè tàm fallaces ſunt inſidiatores, ut quos coràm laudaverint,& quorùm ra- tionibus optimè ſe conſulturos prædica- verint: eos abſentes ſuggillent,& incau- tos in exitiùm demergant. Præterea illi priſci ſapientiæ magiſtri hoc etiam notẽruit: quòd ſicùt aurum mire faciat ad corroborandum& refici- endum cor:(unde plurimus ejus in nie- dicina ufus, quando animı ægritudo,- ſtitiaq; pellenda eſt) fic& animo ægro, cumq;ʒ adverſa ſorte conflictanti, nullum veniat præſentius auxilium, quàm candi- dus& fidelis amicus Candidus, inquam,& apertus, non qui in faciemi mellita tibi lo- quatur, venenum autem intus in pectoris receſſu occultet. Quiqʒ tali ſunt ingenio, ſi peſſimis modis, ut digni ſunt, perirent: minus etiam effet malorum ac moleſti- arum in vita. Ad hæc, ut non ubivis auri magna re-' përitur copia: ita etiam non eſt res ubiq; Obvia