fpirâffe dixi, Dion erat, affinis cuus-: alter ù“cui nuper inter confiliarios tuos tocum tquam tuta fides. Menè fervåffe, atq; adhonores evexiſſe, ut eſſent qui me perde-&um dediffent, dominatiònentĝ; rabu-ienr. Hæc funt illa, ö Rex, præclara conəſilia: hic conatus ad dverfariórum tuorum,™,Quem proeâ fide,quå tibi me obftritum"20profiteor, ac præ me fero, tuam Majeſta-tem celare non debui. Quippe cùm ejus.modi molitiones cum certiſſimoRegis®ni interitu conjunctæ ſint. Quocitcamaturè neceſſe eſt, obviam eatur tàamſceleratis conſiliis. tDionys. Quinam cónfiliórum ifto-rum fintarchiteđi, ftatim me doceas voz\lo. Nonenñim levia äut ludicra funt hæc, Wiquæ narraſti. Et certè verba tua auſc Lultan⸗ Bopti gelidus pèr dura cucurritofatremor.- iePHILOTVR. Altereoram, quos con= Wry]horyr tautem Damon, hofpesille Pytrhagoreus, tityefle voluifti.Droxvys. Ut illos Dü ſuperi atq; infe.ri malis exemplisperdant! Scilicet nus-rent? Verùm in promptu eft ráåtio, quå iiſtos ſceleratos ulciſcar.PH>
