EAR IV.Scena?,Eunucnus, D10N,E Cquem candem vitæ aulicæ non ct-peret ſatietas? cùm res jam ita ſintcomparatæ, ut cui credendum, aut cuinon credendum ſit, dijudicare vix poſſis.Adeò plena ſunt omnia delatorum, ſyco-phantarum, calumniatorum: qui in aulisprincipem jam tenent locum, ac verbo-rum lenocinio potentes inefcant, ueſwe vera, ſive ficta erimina intendant, fi- 1desillis habeatur. Meo quidem animo jHplurimas& maximas hæc res moleftias{1ereat. Ac ſi commodè& bonã cum regisgratià ex aula diſcedere mihi liceret: ne-{|mo ſecundo lumine hic me offenderet.Namad parandum abitum inprimis maexhortatur Dionis, optimi ac ſapientiſſi-miviri periculum: adverfus quem linguatmalevolorum&obtrećtacorum tantâR.e»gemiråinceñderunrt, ut eum delere cerstò fibi propofuerit. Quod fi Dioni Rex itàminfeftus elt, qui non folùm affinitate(iipſi conjunctus, ſed etiam per tot annosgraviſſimis regni negotiis ſummàau.es: vixho.wod; fit,ç mecum con:ira Jihibeant Mialn actibi,
