![]()
AU fecto niſi me animus fallit, ifti duo fua SU contulerunt conſilia, ut malo, quod im- pendere videtur, auxilii aliquid afferant. ne plurimæ res repentè circumvallent, unde emergi non poſſit. Quocirca ego, quod fum juſſus, agam,& Platonem ac- cerſam. Dlov. Nunc demum re ipsà intelligo, T quæ ſint præmia conſuetudinis aulicæ, re- Ha giæqʒ amicitiæ? Invidia nimirum, obtre- ctatio, contumeliæ, inſidiæ, bonorum op- preſſiones. Nam præcipites aularum ſunt injuriæ, fed lenta beneficia, Verba qui- dem plurimorum dulciora melle videns tur: Sed nihil niſi amariſſima odiaintuş 1 um koyent Eorumàʒ; ſermones oleo dicereʒ pe molliores, cùm tamen de lethali vulnere 0 infligendo cogitent. Hos ego homines odi,& odero: atqʒ utinam ulciſci poſſemł ſed ulciſcentur illos mores fui. Nondum' enim omnium dierum Sol occidit. Praro. Quidtute tecum, Dio? aug quid tam repentè mdvis? Dron, Hocçíne feculum, Plato? ô f fcelera!ô facrilegos homines!Quos neg;| fides mea, neq; vinculum arctæ neceſſi- G tudinis, 