nibus jugulandis, aut pecorum cadaveri- bus excoriandis nummorum aliquid cor- raſiſſem: fame, fortaſois etiam laqueo mi- hi fuiſſet pereundum. ranta jam eſt licen- tia: tanta ſceleratiſsimorum hominum impunitas, quos equidem in malam rem abire oportebat. Et quid tu triſtis adſtas, Servule: Idẽm- ne doles, quod ego? Sed quietus ſis, ac fortunam præſentem æquoanimo feras, Grata ſuperveniet, quam non ſperaveris, hora. Nam ſpes certa eſt fore, ut petita græda jamjam in caſſes noſtros incidat. I, affer, quibus opus eſt, arma. NamPhilory- ranni, regii conſiliarii miniſter, Heri ſui, velpotiùs Regis noſtri juſſu mihi manda- vit, ut hoſpitem illum, qui nuper Senato- ribus regni aggregatus eſt, conſtringerem atq; in cuſtodiam darem. Quid meritus ſit, equidem neſcio. Fortaſſe invidiã ac o- dio impulſi collegæ ejus, perdere ipſum ſtudent. Quicquid ſit, meum non eſt per- contari Ego quod ſum juſſus, exſequar,& hominem vinculis conſtrictum, in diver- ſorium, herelè minimè jucundum, abdu- gam. G4 SER-