iduci poſſem, ut in tamquam tamen adPræſenti diſcrimine Damonem meumrerem.Magno cum dolore, amiciſſime Da-mon, tehis imme Ognovi miſe-riis: quaruquåm fuc:n funt alii,1 7oram i0-pro te reum ac vademtu ad conítitutuf® di-illum ergo yadem metore, qui tua caufla nec carcerisiquallores, nec mortis ſupplici fexhorreſeo: ut omnes intel gant, amtiam noſtram nonin deliciarum&] xU-riæ confortio, fed inipfarum miferiarumexperimento enituiſſe.Dauox. ò Amice certiſſime, Non mihinovum aut inſolens hoc fidei tuæ ſpeci-menaccidit. Etenim multos jam annos itaviximus, ut nulla nos fortunæ injuria fe-jungeret. Hoc enim verorum amicorumO 7eft proprium,utnulla incurrat tanta cala-mitas,ary**ngiTÑ. An“y UUM infheSR IDIO 4
