non effe obligatorium. Etſi igitur linguajur arit: tamen mentem in juratan n ger 1S.DAMON Atqui non ut talis, fic etiam ijuramentis ludendum eſt. Reperit enimvindicta nocentem:& qui perjurio ſciensfallit, non ipfe tantuùme, verùm etiampoſteri ejus ſunt infelices. Siitag⸗ p ejeran.do vitam meam prorogarem: tum& mefraus mea vexaret maxi š: malæí; cogi-tationes,& conſcientiæ animi terrerent:& verò conjux quoq; mea ac liberi ſuaviſſimi, juramenti à me violati pœSs non ueeffugerent. Quo ore, qua à fronte honeſtosviros poſthac calpi cerenn ſi tantum in meſcelus admitterẽ: amicumqʒ, in re dubiafidem ſuam pro me interpoñente pet:fidèindücerem decipe erem, deſtituerem,proderem? Præſtat, præſtat, inquã, femelhoneſtè mori, goii vivere dių turpiterItaq; ne mi ihi auctores eſtote, ut duas resſanctiſſi imasviolëm;Amiċitiam acfideñIllud potiùs facitote, quod tum anteapetii. tam nune etiam magnoperè à vo-bis peto: ut fidei& curæ veſtræ conjugemſobolemq́; meam habeatis quàm comen-datiſſimamu. Ucq́; exſecutores ſitis ulti-wë Wy
