ſime Affinis, flat fententia, ut à nobis di- grediaris: Iſanè, quò te fides ac jusjuran- dum tuum vocat. Quanquam vehemen- ter nos illud perturbat, quòd malevolo- rum machinationibus& calumniis in has ærumnas incideris. Speramus tamen, in- nocentiam tuam tandem à propitio ali- quo numine retectum iri,& bonam cauſ- ſam adhuc triumphaturam Ad mandata ac poſtulata tua quod atti- net: ne dubita, quin ita tutelam ſimus ad- miniítraturi, ut bonorum virorum offi- cium præftitife meritò judicemur. eitlum. Scena 3. Damon, Uxor, FiLioLuS ET FiLt- OLA, PHILOXENUS. C Onfectis ergo, ut volebam, negotiis domeſticis: properè jam iter longin- quum ingredi neceſſe eſt. Quamobrem, ò ſuaviſſima uxor mea quam ipſa luce chariorem habui,&ut pro- priam carnem fovi: Et à qua viciſſim a- matus cultusq́; fui, ut par erat: tibi grati- am habeo profide conjugali, quovis tem- pore åte mihi declarata, Ted; majorem in