Lolatiumo Sretur quiſquam. Tantum abeſt ut auxiliocos iublevare paratus fit. Hæcper Deos twnimmortales, cum animo tuo repetas, mivir, neq; me cum parvulis deftituas, brevi:DaMON. Non poteſt revocari propo- u Åfitum aut iter meum dif Aa ui uapr optermea conjunx o tcuam perfer. Et vo stibicnevaleteac vivite. Speraverar quidem iVifuturum, ut vos meã cohortatione& euxemploin viam virtutis deduceremin€ ctutis noslavit, r fagbaſiolumq; diſcedentiFILIOLus. Kole mél Hiti Mme Pater,abſit, ut à nobis diſcedas. Quin potius tudomi noſtræ diutius commoraris,& cumſuaviſſimã materculà vivis. Nam quid eſt,T tam procul à nobis diſcedere cupi-as,? Mane, mane, mi pater, ne te fortè im-manes lupi, aut urſi in ſilvisa adorianturatq; dilanient& nos eå ratione parentechariſſimo orbati eſſe cogamur.Uxor. Nihæcanimúm tuum emol-liant: ferreus oporter,aut è{copulis natusſis.