Lolatiumo Sre tur quiſquam. Tantum abeſt ut auxilio cos iublevare paratus fit. Hæcper Deos twn immortales, cum animo tuo repetas, mi vir, neq; me cum parvulis deftituas, brevi: DaMON. Non poteſt revocari propo- u Å fitum aut iter meum dif Aa ui uapr opter mea conjunx o t cuam perfer. Et vo stibic nevaleteac vivite. Speraverar quidem iVi futurum, ut vos meã cohortatione& eu xemploin viam virtutis deduceremin ctutis nos lavit, r fag baſiolumq; diſcedenti FILIOLus. Kole mél Hiti Mme Pater, abſit, ut à nobis diſcedas. Quin potius tu domi noſtræ diutius commoraris,& cum ſuaviſſimã materculà vivis. Nam quid eſt, T tam procul à nobis diſcedere cupi- as,? Mane, mane, mi pater, ne te fortè im- manes lupi, aut urſi in ſilvisa adoriantur atq; dilanient& nos ratione parente chariſſimo orbati eſſe cogamur. Uxor. Nihæcanimúm tuum emol- liant: ferreus oporter,aut è{copulis natus ſis.