plures, ö Rex, Damonis impunitate adpeccandum illecti, turbas in hoe regnodabunt, vitæq̃; tuæ ſtruent inſidias. Quam.obrem cenſeo, acerrima fieri debere ju-dicia, ut pœna quidem ad paucos, terrorautem ad multos perveniat.Dio. Pro Damone reum ſe ſuppo-ſuit familiaris ipſius Pythias ea lege, ut ſiille ad diem non rediret, hic pænam ſubi-ret capitis. Quandoquidem itaq; ultrònon ad carcerem tantùm, ſed etiam admortem ſuſtinendam ſe obtulit, niſi ami-cus denuo ſe ſiſteret: plectatur ſanè capi-te. Volenti enim non fit injurias. Et cùmego ipſe dehortarer Pythiam ab inſano il-lo propofito; tamen ille, quòd nihil malide Damone cogitaret, in incepto periti-tit. Sedut verum fatear, permutationemillam captivorum ea præçipuè de cauflaaffus fum fieri: ut periculum facerem, anvera eſſent illa omnia, quæ priùs de ſince-ra ac fideli amicitia ſua jactaverant. Nuncvobiſcum ipſe ſupplicii Pythiæ ſpectatorero: ut cognoſcam, quæ morientis extre-ma verba ſint futura. Agite modò,& li-&orı continuò mandate, ut Pythiam adfuppli-
