populi frequentia, nefcio quid mali dês nunciaremihi videtur, ôPythia, Pythias ſuperaſnẽ& veſceris aura Ætherea? Licrok. Cujus hic vocem audire mihi viſus fum? SERvus. Peregrini cujusdam vox ad ad aures meas delata videtur, Licrok. Vah, ut in tempore adve- nis|! Nam illo ipfo momento, quo hié Pythias vitam amifluruserat, tu Damons|, malo tuofacoimpulfus,ades. Accedeigis7 tur ad ignem hunc: caleſces plus ſatis.OMR DaMox. O paree lictor, parce amico, Nne &gladiuminhibe. Egomet enim adfum,-acmon qui capite luam+ in me convertito fer Vonn rum. O procul hoc à me abſit, amiciſſi. Nicus me Pychia, utte in præſentiſſimum mor- Ninian tisadducam periculum- Mallem enim me nunquam natum eſſe, quàm videre, ut innocens tu meã cauſã perires, Quare ſurge, mi Pythia, ut egomet, quem Regis fententia damnavit, extremo fùppliéið|; afficiar. D Dionysius., Quid ibi turbarum&| Wr clamoris in populo oricur? ii Kunu⸗