4 dabat, gramine plm Ofibus humanis camplus latiſſimum albet, Atidle quæ longo facin fuers die. Hoc me fata trahuntsatg, huc mea corpora fiftunis Corpora que rebus funt tremefacta novis. Haud fecus obflupeo, quam qui lovis gnibus ictus Vivit, G est vitæ neſcius ipſe ſuæ. Ut tamen hanc. mentis nubem mens ipfa reniovit, Et tandem fenfits convaluére meis Reſpicio,& quid fit me circum lumins luſtro Offa per ingentes ſparſa videntur agros.; Tunc fefè tremefatta novus per pectora nobis. Pallidus tfinuat follicitusg, pavor. Sed Dgus omnipotens celummarenubila terras ui regits Ġ terret fulnine queg, fuo. Vultu gua célum tempefatesg, ferenat Protulit ex celsa fideris arce caput: Ne metuassdicens, non hec fine numine noftro Eveniunt;mea te vexit marva manis. Sic ait& lato, heducitin equore circùm, Atq, Oss A oſtendit jam putrtefachu mobi. .ſate, proclamans, mortali ſemine, credin Priſeæ quod vitæ reddier iſta queant? Hec ega miratus nunc illuc divido nunc hue Mentem fed demum talia verba fero: O Pater ommpotens bominum rex atg, DEORUM a Qai fine principio qui fine fine manes. Tu noftistibi funt hec verè cognita: Namg, Nofèerè tanta Deus Numinsalme tni est. C 4 Kix