Prologus. i TRA ef huic nomen fabule, hiec cuin uim interuenit yitium,& calamitas, Vt neg, heitari nech cognoſci potuerit: populus fiudio flupidus in funambulo Anim occuparat, nunc hercle plane est pro noua: Er i qui fcripfit hanc, ob eam rem noluit Ererum referre, vt iterum poft vendere, j tis eius. quæſo henc nunc noſcite. Orator ad yos venio ornatu prolo: Sinite ežorator fim, eodem yr iure vti fenem Liceat, quo iure fum yfw adolefcentior, Nous qui exactas feci, vt inueteraſcerent, Ne cum Poëta feriptura euz In his, quis primum Ceæcilij didici nouas, Partim fum earum exactus, partin dubiam fortunam effe Scenicam, Spe incerta; certum mihi laboret ffi Eafdem agere cæpi,vt ab eodem alias diſcerem Nonas fiuidiosè,ne ilum ab ftudio aùducerem, Perfeci,yt Hectarentur, vbi ſu Hlacitæ ſunt. Ita boetam reſtitui in locum, Prope iamremotum ininria adnerfariúm 4i fludio atg, ab labore atg, arte Mufica, dfi feripturam fprenifiem in Præſentia, \ Propofitio, amplificae ta a perfos naPrologi, ` refero exe plofas s: ne Poeta 4 ſcribendo deterrea- tura