Prologus. iTRA ef huic nomen fabule, hiec cuinuim interuenit yitium,& calamitas,Vt neg, heitari nech cognoſci potuerit:tå populus fiudio flupidus in funambuloAnim occuparat, nunc hercle plane est pro noua:Er i qui fcripfit hanc, ob eam rem noluitErerum referre, vt iterum poft vendere,j tis eius. quæſo henc nunc noſcite.Orator ad yos venio ornatu prolo:Sinite ežorator fim, eodem yr iure vti fenemLiceat, quo iure fum yfw adolefcentior,Nous qui exactas feci, vt inueteraſcerent,Ne cum Poëta feriptura euzIn his, quis primum Ceæcilij didici nouas,Partim fum earum exactus, partindubiam fortunam effe Scenicam,Spe incerta; certum mihi laboret ffiEafdem agere cæpi,vt ab eodem alias diſceremNonas fiuidiosè,ne ilum ab ftudio aùducerem,Perfeci,yt Hectarentur, vbi ſuHlacitæ ſunt. Ita boetam reſtitui in locum,Prope iamremotum ininria adnerfariúm4i fludio atg, ab labore atg, arte Mufica,dfi feripturam fprenifiem in Præſentia,\Propofitio,amplificaeta a perfosnaPrologi,` refero exeplofas s: nePoeta 4ſcribendodeterrea-tura