DE CRUCE 193 1. Egypti notå&trità allegorià mundum tribu- lantem pios, ſignificant. Confer. Mundus eſt Ægy⸗ ptus. 2. Angelus Domini Chriſtus eſt angelus ille eri- piens nos ab omni malò, Gen. 49. verſ.16. qui ſe tollit, ad auxilium ſurgit, ut omnes hoſtes diſpergantur,& quandoque caſtra præcedit, cum ſolatiò eos reficit& vitam monſtrat in deſerto hujus mundi: nonnunquam etiam poſt tergum noſtrum ſè abdit, ut repellat eum, qui tergo noſtro inſidiatur& nos cribrare ſatagit. Ita poft tergum Mariæ Magdalenæ ſtabat, Johan. 20..16. Horſum querelæ; Domine abſcondis faciem tuam! Usquequo? hinc inde DEUS PRÆSENS IN CRUCE; 1j48. Gen. 18.v. 1. Sole æſtum intendente ehova in- vuiſebat Abrahamum. Sol crucis cum intendit 3 Deus gratioſe nos ſolatiò ſuò inviſit. CRUX EST MANUS DEI averſio. 1349. Quid avertis manum tuam G. derteram tuam de medio finu tao: Pfal.74.verh ir, Crux ergo eft Dei manus averſio ſaltem à ſinu ſuo Pii autem in ſinu Dei manent; ineo, fub cruce, vacillant, moventur iu- ſtar infantis, à quo manum mater ſubtrahit, in finu ta- men fideli cos tenet: Ita ergo in finu DET manemus; imò in utero miſcricordiarum, Eſa. 46..3. feq- in quo fovemur. Ita in finu mater infantem fovet,.Reg. j: g verſ. 20. Sic& nos ægroti ſpiritualiter, Pfal. 6, debi Pfal. 75. VeIER SOLATIUM IN CRUCE. 1350. Prov.., v8, Parat in aflare esbans formica; Pp con- as CS3