AVTORIS PRAEFATIO IN OPVSCV- LVM SEQ VENS. ; Van ſolus Deus in ſua poteſtate ſibi tꝑa& momenta, ut ueritas ipſa teſtat᷑, rreſeruauerit, præſcius quoq; futurorũ Vſolus ipſe, ac nemo omninũ in hoc ſit müũdo conſtitutus qui diem poſſitcra- ſtinũ polliceri,& in eadem certũ quid futurũ fore prædicere, nihilominũs ta men idem ipſe ac optimus deus ftra lie beraliſſima bonitate plurima in creatu rras ſuas trãſfudit dona, quibus ea quæ futũra acprocul ſunt uidere& præſcire permiſit. præſcire inquã non certo penitus, ſed ut deus ipſe uoluitconiecturali quodam ac diſcur ſiuo iudicio.Sic aues cantu& uolatu, aliaq; animalia alijs modistẽ- pora, ipſorum diſpoſitiones, ae alia ſimi lia priuſq́; fiant, prænunciãt Sic ſol ſerↄ rubens, mane ſerenitatem aurę indicat. Mañie uero ſi ru bet, ueſpertinas pluuias inſinuat. quæ omnia per naturã rebus ipſis &ordine adeð inditam fieri uidemns. nec deſunt autores qui dehu- uſmodi naturalibus ad plenum ſcripſere. Nec obſtabit dictum Ari Rotelis qui ait, De futüris contingentibus non eft determinata ueri- tas, quonia X idem Ariſtoteles ait, qudd omne futurũ de neceſſita⸗ je ueniet.Si uieniet de neceſſitate, aut etiam aliunde, oportebit eius cauſam præcedere, ut Plato uoluit. Hanc autẽ cauſam præciſam& determinatã, conditor ipſe rerum omniũ Deus ſolus perfecte nouit. Dedit tamen homini rationem, intellectũ,& potentiam diſcurſiuã, quibus ex præteritis futura coniecturare poſſet. Dedit& fcientiam & cognitionem aſtrorum, quibus plures effectus ad quos aſtra incli naat, adhuc etiam futuros prædicere ualet. Et utcõplectar rem parti cularius, deus dedit homini triplicemfuturaprædicẽdi uiam, quas uel ſingulas, uel aliquas homo ſtudioſus indagare uel aſſequi facile poterit. Prima uia, quæ omniũ eſt cõmunior, conſiſtit in longa uita, qua per longam experientiamrerum omniũ magiſtram, ex dudũ præ-