Seite
Beatifsima Virginis ideò præ ceteris dilexit& præcipuis fauoribus proſecutus eſt. Er ſaluta- yit Fliſabeth. Hie elucet& aperitur maxima Beatils. Ioannis prærogati- ua,& Dei erga ipſum ardentiſſimus amorzneqʒ enim ſolùm Beatiſ. virgo, ſed etiã ipſeDeus, quem ſuis viſcerib. incluſum geſtabat, Baptiſtã viſitauit. Statim atque ſupremus huius vni- uerſi artifex& dominus ex cœleſti- buspalatiisin hæc terrarum fola de- ſcendit, loannem etiam in vtero la- tentem quærit ac viſitat, quod fa~ &um ardentiflimum Dei amorem indicat. Si enim Rex aut Im perator ciuitatemaliquam accederet,& fta- tim ex equo delcendens quendam mius ciuitatis nobilé viſitaret, hoc maximum amotem& fauorem ma- nifeſtaret,& multò maiorem im- perator oſtenderet, ſi pedibus labo- rans lecticam vel currum peteret, vt ipſum in propria perſona ſaluta- ret, Hocergò Deus in fauoris& a- moris indiciũ cum Loanne præſtitit, ex cœleſtibus enim palatiis deſcen- dens, per poſtam quafi ad illius do- mũ properauit vt eũ viſitaret,&cùm pedes illum conuenire non poſſet, ytero Beatifsimæ virginis tanquam curru& ſplendidisſima carruca v- ſus eſt, vt ſic illum ſalutaret. Et exul- tauit in gaudio infans in vtero eius. Quamprimùm Beatiſſima Virgo ſa- Iutauit Eliſabeth, illius, ac Verbi Di- viniaduentumhaptiſta perſentiens, in vtero exultauit; Ita euim eſſica- 17 cia fuerunt verba ſalutationis, vt ſe- cum vim& operationem diuinam afferentes, maternum vterum,& in- fantis etiam in vtero latentis aures penetrauerint, ac illius animam ab originali culpa emundaueriut; Ided exultat infantulus,& ad Beatiſſimæ Mariæ ſonitum ita lepidècgratiosè faltat, quòd Elifabeth maximo gau- dioimpleuerit,& ad tales exaltatio- nis voces concitauerit. Exultauit in gaudio. infans in vtero meo. Quibus verbis Euangeliſta effectum indi- cat qui in homine, cui remittitur culpa, reperiri debet, Exultauit in Caudio infans in vtero mes Quemad- modum enim de nullaalia re magis contriſtandũ eſt quàm de culpa mor- tali: Ita de nulla alia magis gauden- dum quàm de reparatione diuina pergratiam, cùm homo.ad priftinã Dei amicitiam reuocatur. Reliquum eſt vt qui habent vxores tanquam non habentes ſint,& qui ſlent tanquam non flentes. I. Cor. 7. Nulla enim rerum temporalium jactura noſtrum ani- mum perturbare& contriſtare de- bet, fed ſola Dei offenſa lugenda& deploranda eſt, vt ſic gratià diuinaà per dolorem in præfenti feculo ac- quifitâ, poftea gloriåin futuro digni inueniamur. Quã mihi&vobis con- cedat author gratiæ& gloriæ IEsVsbenedictus in o- mneævum. Amen. a u R Sermo