Diſßenſatio. bog res iuris communis, dilpenfare poffunt Primusekt, quandó lús iplum, vel eius cõna itor exprefsè concedit talem poteftatem, el per clauſulam aliquam generalem, ve n Trid. ſeſ. 24. c. ö. de Reſorm. aut ſpeciale iquod briuilegium, qualia quamplurima Ronceſſa Religionibus extant, præſertim Mendicatitibus, ratione quorum, multò mpliorem habent poteſtatem diſpenſandi um ſuis ſubditis, quàam habeant Epifcopi tum fuis Clericisaut Laicis, quæ hic refer- e opus non eſt, cùm totus Hic liber aliud 10n agat, quàm vt per fingulos prepè tita- os huiufmodi facultates, feu generaliter, Emea fpecialiter, conceffas recenfeat, Iis er- zo iam prætermiffis, et Cafus fecundus, Cafas faz juando adeft confuétado, vt quidem eft in"4A ommunibus Eccleſiæ Præceptis de Teiu- ġio, elu carnium, officio diuino& fimili- us ſtando etiam in jure communi,& ſe- luſo omni Priuilegio, poſſint Prælati cum nis ſubditis ea omnia facere, quæ poſsunt Epifcopi cum fuis. Vrban; ab Afcenf. Theol, MOr. tr. 2. puž. diſt. 2. c. 4. Rtgul. i. Lezanz Ieiunium. vbi cum Caiet.& Nau. ſub- iungit, minùs benè,& minùs prudenter Kacere Prælatos, qui ſubditos recurrentes rd illos pro difpenfatione, nolunt eos cons olari, ſed remittuntillos ipforum conſci- 02 entiis;