222 Diſpenſatid.nis, ſicut eſt de ſubſtantia abſolutionis&ar. to, 4. de Relig, tr. 3. l2. Co 14. 0. 4, fuhDian. p. S. tr. 2. Reſ. 14.& 16.CxLVII. 147. Noſtri Confeſſores, vt iam aliFacultas dictum V. Abſolutio quoad fratres. n. 21. dil.Confllſo- penſandi facultatem habent erga ftatiessum ega confubditos, ficut& abfoluendi, quemad.Confub- KUS i;$Boi. modùm ipli Prælati Maiores, in ordine tamen duntaxat,&ad vfum Sacramentoriquare in jeiunio, cibis vetitis,& præceptisEccleſiaſticis,& c. ipli diſpenſare nequeuntcùm hoc de jure communi ſolùm compeitSuperioribus, qui cum dicto modo poteſta-tem illis reſtrinxerint, vltrà nihil valentQuintad. fing.tr. 7. ſing. 22.CLVII 148. Acum hucufqueeft de Difpenfa-Erga Sa- tionibus, in ordine ad Religionem propti-culares. am; Ad Sæculares quod attinet, ea potelteffe, velin petitione debiti, vel difpenfatio-ne votorum, vel in pænis& inha bilitatiebus, Præceptis Eccleſiæ,.g. Ieiunij,&Matrimonialibus. De quibus, quid poffint vniuerſim noſtti ad Sæcularium Confeſsionesexcipiendas admiſsi, aliqua hic ſubiungam,reliquisad ſua loca remi ſsis; ptæſertimV. Mifio.Igitur quantum ad 1. Poffint omnesnoftri Confeſſores diſpenſare, tam cum in.cæſtuoſis ad petendum debitum coniugale,qn|qniconiplicisquonpenletianPharguilegfas,quomurconelicenpe| Gupinfrlaih|èm| trai| Qu| fin,| aiwwri| Vu|
