![]()
CCxVII. Obligatio à EF. Men. fcilicet, 320 Rar, fine ratione ætatis, vel debilitatis w jnhrmitaus, vel laboris ineuitabilis, fn quo aliquod neceſſarium negotium com. modè; vt oportet, perfici non poteft, fu propter defectum{ufficientis vi&üs pro ſuſtentatione debita. non eſt manifeſta, licet vera ſit, Prælatoll tamen requiritut dilpenſatio, ſi commod haberi poteft,& vfus non habet contrari. um, P, Polit. ¿nc. 3 Reg..61. vbi& Pral: tos malè facere dicit, dum petentibus fube ditis diſpenſationem in cauſa dubia fol. uendi ieinnium, aut præueniendi horam, remittunteos ad conſcientias proprias cum ad prædicta facultatem habeant, 217. Extrà calum necelſlitatis, tenemut d ieiunandum duplici præcepto, Eccleſia Vbi verò necefus & Regolæ, quæ c. 3. fic infit; E ad leuun. jeiunent à feſto omnium Sanctorum vfque al jeiunant, bene temporibus, non teneantur, nt nare,&c. Ex his Regulæ verbis, nulliperperam inferrent, quafi ab alijs : el ſancto Ieiunio conſecrauit, quivoluntarit eati dicti ſint à Domino: e qain i an lunt, non fint adfiriti; fed aliam vfquead Ree f aiti ſurredionem Domini, ieiunent. Mhe e, Cl Eam drobus afeh temD iwi gule, tnr qunt noni nia, l eon tiry fen veker vita) fam Í luh Natinitatem Domini: Sanam verd Quadtagt:| twi fimam,queincipit ab Epiphania vfquead ot| zinuos quadraginta dies, quam. Dominis fo oeh E {tions Alis auth| tiy fi Jext feria ieil| ten cùm none| qiy Ece Í qul eie] i 1 