Indulgenida. 351 Xat, eth taxatiua fit& reſtrictioa, vt con⸗ cludat negationem in aliis. Barbos. de Di- ĉion tit. j7. Tho tamen beneficio ptiuatos aſſerete neutiquam auſim fratres noſttos aduenas, qui cum ad alienos Conuentus di- uertunt, pari ſubiectionis onete cum cæte- ris eorum locorum incolis, communi apud ios confuetudine, eorundem ſubduntur Supetioribus. Cum igitur in odioſis, cur non& in fauorabili huiuſmodi aduenam talis Eecleſiæ Sacerdotem dicamus? In ea- dem Petſona requiritur ſecundò, vt inten- tionem ſuam dirigat in determinatam ali- quam animam; quod indicant illa verba Breuis:pre anima,&.& anima ipſa Indulgen- tiam conſeguatur. Et ratio eſt, quia ſuffra- gia, quantùm ad ſatisfactionem& libera- tionemà pœnis, illis tantùm proſunt, qui- bus applicantur à cõcedente. Sylui. in ſappl. 3. P. J. 71. 4. 2. con. 5. Sa. V. Indulgentia. di- cens communem eſſe ſententiam; comnmu⸗ nia ſuſfragia omnible, particularia prodeſſe illis Juibus applicantur. Non malè tamen fece- rit Celebrans, conditionatèplaribusapplie Caris, vt fi vni hon profits profit alteri 234. Ad Indulgentias ſpectat etiam Pri- nilegium Vrban. F. relatum în Comp. Y. In- dulgentia quoad Sæcul. 4.§. 6. per quod Ge- neralis,& Prouincialis totius Ordinis Mi- Z nor. CCXXxX. IV. Litteræ Hliatio⸗ AB.