i74 Priuilegium. 399. URidilegium propriè ſutmptüm- Ni odl f communiter definitur, quòd fe tavon 4 Lex priuata, feu Ius fingulare contra Ius coia rath mune, indultum, Tta DIS. apud Barbos. i whina olecl. ad c. Priuilegia..3. Quia in priuile. uuf, gio fauor aliquis conceditur, qui jute com- tam fl muni nèn cóncèditur, aliàs Priuilegiuom p I fruftratorium effet& inutile. Ex eo quòd wii priuilegium dicitar lex, infert Barbos. tit d. 4. c. Erit autem lex, omnia quæ legibusin aitvi communi conueniunt,& ad earum perfe- Agim i ctam rationem requiruntut, omnesque ef. lapit fectus, qui eis ttibuuntur, priuilegijs etiam ualot conuenire& cum proportione applicatis umve quod ibi accuratè pręſtat prædictus authot licet i Sicut etiam ad legem, fic ad priuilegij ſube mug ſtantiam non pertinet, nec neceſſarium eſt, ibitior vc ſit ſcriptum, aut per Breue conceſſum tiapri ſed ſuffictunt verba, iuxta textum exptel. noc ſamec. Inſtitutionis. 25..2. atque commu- nem UD ſententiam, vt præter Barbos. de«| monfttat Tambur, de jure Abb. to. 1- dift tnj .2. Minoritis infuper fingulatim concel- 6 fum eft, vt eorum priuilegia non ſint mi⸗ noris efficaci& valoris viuæ vocis oraclt kiy ło data, quàm fi per Bullam feu Breue eſſent nifer concefla. De quo Baffæ. to. 1. V. Prinil, ts tb illiej eecc, 490. Hinc habetur prima Priuilegih tiy Quore- Diuiſio, in feriptum& non ſcriptum feu A uii