446 LISSI II. Par. I. Car. XVI.in cap. hortamur. 1. quah.g.& ibi Gemin.& prępol.vterqʒ in ſine Quod procedit; quando pöteftali-guo modo tuto comparere. Cæterum ſitutò com-⸗parere non poſſet, tunc coram honeſtis Perſonipoteſt appellare inſerendo cauſam, quare non cô»patet; vttradit Bald. imi. 2. Jub.7, verf fedad:pertátis. colum. 2,.de epifè. aüds, 3Ef autem hæc exceptio, adeò fauorabilis, vtex opinione quorundam Dd. quos refert Anton:A A Gabriel:lib: 2; commun. opin. titul. de except conclu 3e| ioy:num. 3.& ſequentib. etiam opp oni poſeit petexcu- wafatorem, non habentem mandatum: wPortò onus probandi hanc exceptionem ins tujcumbitėi; qui locum non tutum allegat, vt pros hrlbatur in cap. venerabilibus§.&y hoc ipfum efl. de ſenten.excom. in 6. larè Pacian. d. cape 46. num. 81.& feqq:Ad přóbatiðñem vērò timoris, propter quemnön audet citatus. ad locum citantis accedete, anſulliciat iuramentum ipfius citati, Vel opus ſita.lio modo probare locum non eſſe tutum, diſputatPacianus d. loco. numer. 99. vfy ad finem. Eumpolrò per teſtes ſingulares,& per rationes proba-ri poſſe, tradit Mafcardus concliſe 18.& 19. NeeMa folum pef inimicitias,{ed etiam probait poteſt,|oſtenſo in loco, in quo citatus debet comparet; ii||ihalpelem cffe. Idem concl. 20. hiniFormat huius exceptionis tradit Colerus adti| ior,pafiora!.n. i8, de except, quam etiam refert Zangi| tiyp Par. 2. c. 5.8. Ofig itd1 1$ im!| tongj! 7„ ADceexceptione temporis feh|"itermini nimis angufis| m| infinCarvī XVIL| rein[i
