520 LIBMI II. Par II. Cap. VI.De exceptione collationis.Caryrt VI.Cui oppo> f Ač exceptiònė repellituris, qui iñehatur? f tendit cum aliquo diu:dere hæte-ditatem,& non ſe offert ad colla⸗tionem eius quod accepit: huic e⸗nim denegatur actio, text. in l/o-ſtumo.& ibi notat Bal. dalyc. Fulgo.& Ang. C. de collat.& ibid. Riminal. dicit, quod ipſoiure non competat actio,& hoc contingit fecun-dùm iplum ex verbis prætoris, introducentis hocin ſuo edicto.videlicet, quod vbi emancipatus le-gi datæ ad conferendum non caueat, quod to.ta hæreditas maneat penes filium in poteftate, vtèk textini pretor.§.i fde collat. bon, Sicút ergó Præator introduxit emañcipatum, faciendo eum hæ-redem ipfoinre, vtis§ quos antem Inftit.de bon pof,Ita potuit eum non conłerentẽ ſecun dum legemfibi datam excludere à beneficio pro ¢o introdu-cto, nam& aliàs volens quis cónfequi beneficiumintroductum ex aliqua lege, vel ſtatuto, debeto-mnia contenta in ipſa lege, vel ſtatuto obſeruare.1. fin. camautem. C. de iur delib. Baldin lomni nona-tioni. Cdeſacroſancl. Eccleſ.Et iſtam exceptionem im⸗pedire compfomiſſum, tenet Alex. inl. vir bontsisaddit ad Bart ſfiud. ſol.& Aret. in H. æqu. Inſt. deexcpexzept.10. Adhoc tamen, vt locus ſit huic excesptioni, neceſſariam eſle oppoſitionem partisconcludunt Roman. Alex. Corn. la-fon&reliqui inl filie liceCodde collat,
