i De Excerr, LiTrs FINITAE s59 ntimot I ſain precitat. laitpretor..23. Exceptio ta- men rei iudicatæ, tranfactionis& iuriſiurandi, (quæ enumerantur ſpecialiter inc. l. de lit. conteſt. in .) in eo præ alus ſunt priuilegiatæ, vt oppOfitæ ante litis conteſtationem, quantumuis de us in prælenti non conſtet, ſaltem in eoremotentur vl- teriorem proceſſum,& litis conteſtationem, vt iu- dex interim admittat reųumad probationem no- minatarum peremptoriarum, ctiam ante litis cong teſtationem, quod eſt ſpeciale,& regulariter in a- liis exceptionibus non permittitur. Lji quidem. Cod. de exception.& notatur in L. excebtionem. C. de probation. Colerus deprocélſ: ecutiuis. part. 4.. l. num. t5/:& ſequentib us. Cæterùm litis finitæ exceptiones,(vt inquit R ober. Maran. inſhec. aureo, memb. 9. part. 6. u. 13.) du- pliciter opponi conſueuerunt. Propterea quod di- latoriæ& peremptoriæ ſunt, quo fit, vt ali- quando in vim dilatoriarum oppOnantur, vtputa cum ante litem conteſtatam opponuntur:& tunc litis ingreſſum,& iudicij proceffum impediunt. c. .vbiomnes Canoniktæ,de lit.conteft.in.& Cuma. in conf:39..5. Quandoque verò in vim perempto- riarum, vtputa cum poſt litem conteſtatam op- ponuntur, Pl: tunc ad merita caufæ opponi cenfentur:& ius perimunt agentis,& iudex de hoc cognoſcit in definitiua fententia, vt declarat Bal. in l poſiquam liti. col.2. C. de pact.& in l. exceptionem in fn..do probat. Bald.& Alex.& communiter omnes alij,in.nam g poftea.tn princ ff.de iurermr. Deexceptione metus. CAPEVT XXI. Mm 3 Ex Quotuplici- ter opponan tur?