334 DVODERARTVS VII.vererẽtur, vana eſſe ſi duntaxat auxilio diuinoòniterentur eique fiderent. Dei omnipotentisveritatem femper defendit, nec Dei auxiliovnquam deſtitutus eſt; Solus is in terram pro-miſlam, quam vere laudauerat, venit cum lo-ſua, cum omues reliqui qui ex Ægypto dume-ducerentur, ſupra viginti annos fuerunt, in ſo-litudine mortui fuerint. Quadraginta fuitan-norum, cum vnacum duodecim principibusin terram Chanangam explorator amandare-tuĩ& quadraginta q̃uinq; annos poſtea vixit,perluſtrãs terram promiſſam,& loſuam in o-mnibus belli periculis comitatus eft. QuareIoſaa terram diſtribuente,& regibus victis,contigit illi ſorte pro indefeſſis& aſſiduis mili-tiæ iudoribus Hebron cum ſuo territorio, atq;rum fuit annorum octuaginta quinqʒ. Maxi-ma in Deum pietate vixit, vt merito inter piosheroas collocandus non infimo leco ſic. Bella-uit& cõtra ciuitatem Cariar Sepherem: quamſi quis expugnaret, filiam Axam vxòrem datu-rum pollicitas. Cepit eam igitur Othaniel fi-lius Ceneꝛi, qui frater Calebi erat, atque deditilli vxorem filiam fuam, atque ita eum Dodæterram Ariſtradem irriguam& Aridoni filioshabuit tres, quorum nomina ſunt Hir, Hela,&Nahen. Sua felicitate poſteritati monſtrauit,quam ſit bonum confidere in Do-mino.talehfhjuAiDEyi1nlikpmiit,gennCttuelinoiimsdiparkhadn.mlokiondonahr
