t nil m plur, iiag nile oné fpi ila,gui um f ? Ni olå ah calea, t, hos Chri rehat ngoe atem oming z, Breh Janziui S(Apl hhe 7' recentis j Chit Difertatio VT. 3 ra, pia,& etudica illorum ſæculorum an- tiquitās in SS, Patrum fcriptis hodieque confervata,fit habenda pro certå fidei re- gulà? Quoigitur jureaflerit Heidegge- r rus, fegqwioribus fæculis, quibus ftabilita fuit invocatio Sanctorum, invaluiſſe ſu- pel ſtitionem?Qftonte ait, illis ſæculis ad ſtabiliendam Sanctorũ invocationẽ, ſolenne fuiſſe, dedicationes Einſidlenſis Sacelli conſecrationi perſimiles fingere⁊ Quà impudenti audacià effutit, veræ, piæ,& eruditæ ſœculis illis florenti an- tiquitati ſolenne fuiffe, ad implendam Clericalis cupidiratis voraginem, Sa- cellorum dedicationes ejulmodi cæch hominum credulitati obtrudere? At non mirum eſt, quòd eructet ſpiritum, quem ex Calvino hauſit, unà cum Be- Zå adverfo 3. part. libe Brenti} in fine, non erubeſcentis, S. Hieronymi fcriptum, quoSanctorum invocationem defendit, inſimulare manĩfeſtæ idololatriæ. III. Recenſet quidem fleideggerus ex viris authoritate, doctrinà,& inte. C 3