Diuiſio 1. Quid plena probatio. Lisz: Cip. Nec inconcinnè diuiditur in arti ficialem& inartificialem: Duar. lib. I. c. 27. Don..f. de prob. VVelenb. hic nu. 4. Quarum hæcà litigatori- bus ad aduocatum allata teſtimoniis fundatur, puta, quæ fit, per teſtes, inſti umenta, confeſsio- nem, iuramentum. VVeſenb. d n. 4. Dd. in lad- monendiſfde iurei. IIla verò ex ipſa cauſa, ſoler- tia Aduocati ex ſtructa potiſsimum argumen- ts nititur. Robert. lib. 4 fènt. cap. 1. Duaren.de Probat. c. 3. Donel.ͤd. c. 5. Deinde probatio ab etfectu diuiditur in ple- nam& ſemiplenam. iuxta tex. inl.3.& eiusdem qroq;. éy ibigl. in verb. fpeciem fde teftib. i Piena probatio eft, quæ plenam fidem iudici de realiqua facit: Dd. in l. admonendi ff. de iureiur. C in l. bone fidei. C. de reb. cred. Hæcin ſeptem præcipuas ſpecies ſubdiui- ditur. Prima eſt per teſtes. 2. Per inſtrumentum, boc eſt, ſcripturam. z. Per confeſsionem. 4. Per euidentiam facti.5 Per iuramentum. 6. Per præſumptionem iuſtam. 7. Famam. Quæ verò traduntur ab aliis Doctoribus plu res stis, commodiisimè fub prædictis com- præhendi poſſunt; vtideclarat Maſcardus volo. 1. 2eſt. 3. qui de prima ſubdiuiſionis ſpecie agit queſt. 4. Le fecunda 2ueſt. 6. De tertia guafl.7. Quartam exponit.s Quintam 9u.., Sextam 2t. 10. Septimam diſcutit vol..in verbo Faa ma. Menoch. in ſho tractat. de præ fompt. lib. 1. 9. I- probationem in fex diuifit fpecies, nempe in Prænidicia, rumores, tormenta, tabulas, iuſiu- tandum& teftes: vbi fingulas diſtinctionum partes declarat.Cui accedit Pacian äå..r. 4. 1. 2. Forro quæ plenam faciant probationem vide Lancilottum tst. de probatiunibus. nu. 23. Cfg Et quando plenė probatum dicatur tradit Barte in.l admonendi; f} de inreiur. quem refert Schrad. sn repet einflem legis m 24 5j egg