Seite
dicit. Niſi penitentiam egeritis ſimul omnes peribitis luc̄. xiii. Quā autē rara ſit penitentia ꝯdigna pro pec­catis hodie in hoībꝰ. non loquendo ſed vidēdo et pal pando ꝯgnoſcimus. Poſſumꝰ etiā probare quantā pe nitentiā viuentes agere deberēt per hoc ꝙ reſuſcitati aliqui qui flamarū penas ſenſerunt. pꝰ reſuſcitationē penitentiā hic egerunt incomꝑabileꝫ noſtris peniten tis. De quoꝝ penitentis ſcribit gregoriꝰ. iiii. dyalo­gorum. p̄cipue de vno nomine petrus. qui ad horren­diſſima penaꝝ loca deductꝰ eſt. in quibꝰ multos huiꝰ ſeculi potentes ſuſpenſos vidit. In quibꝰ et ipſe etiaꝫ mergi. debuit. ſed angelus prohibuit et dixit ei. Egre dere. et quomodo tibi viuendū ſit cautiſſime attende Et euigilans cuncta viſa narrauit. tantiſqꝫ poſtmodū vigilijs et ieiunis ſe conſtrinxit. vt inferm tormēta ſe vidiſſe etiā ſi lingua taceret vita et conuerſatio loque ret̉. Et poſtea heremū ingreſſus eſt. Eſt autē hec via penitentie multis hominibꝰ dura. quia eſt arta via. et anguſta eſt porta qua itur ad deum. Et hec via ſcd̓m auguſtinū ꝯſiſtit in cōtemptu voluptatis et ī toleran tia paſſionis. Que duo pene om̄es homīes fugere cō­ſueuerunt. igit̉ et verā penitentiā fugiūt. Quotquot legimus reſuſcitatos ſemper inuenimꝰ incredibilē pe nitentiam in terra peregiſſe. Nam legit̉ de quodā con uerſo fratre. cum ex more lauaret̉ corpꝰ eiꝰ. inter ma nus lauantiū cepit corpus eiꝰ nigreſcere ad modū pi cis. poſt paululū vertebat̉ in igneū colorem. poſtea al beſcere vt nix. poſt hoc reuixit. Et interrogatus quid viderit reſpondit. Pꝰ egreſſum aīa mea miſſa eſt in pe cem ardentem. poſtea iactata in ignem feruentiſſimū poſt hoc in niues glaciales. deinde ni cacabū aque fer uentis. In penis iſtis obiecta ſunt mihi a demonibus peccata leuitatis q̄ viuēs paruipēdi. a qͥbꝰ demonibꝰ