Seite
ꝙ nulliꝰ ꝓp̓e habuit ignorāciam vnde ad obiecta ſoluentes dicimꝰ ꝙ btīſſima virgo ſufficiēter ꝑfecta fuit ꝑ habituꝫ nature et gr̄e in oꝑatōnes exire et fineꝫ cōſequi cuiuſlibꝫ et hec ſciēcia exiuit in actuꝫ et oꝑatōem qn̄ vbi et qͣliter et ꝙͣtuꝫ ordinabat̉ ſibi in btītudineꝫ et alijs in ſaluteꝫ. habu­it etiaꝫ ꝑfectam cognitōem oīm ad ſuam btītudineꝫ ſcd̓m ſtatuꝫ vie ꝑtinēciū vel ad gr̄am imꝑtinēciū. vn̄ ip̄iꝰ aīa bea tiſſima nulla habuit in ſe mutilia vel imꝑtinēcia ſꝫ ꝑ totuꝫ gr̄e fuit plena. vn̄ omīa que fuerūt in ip̄ius aīa vel natura lia vel acquiſita. ſic erāt gr̄a informata vel cū gr̄a cōiūcta vt omīa eſſent gratuita. vn̄ omīs ſcīa eius gratuita omīs oꝑatō gratuita vt ſine omī reſtrictōne largiſſima et veriſſi ma interp̄tatōne eſſꝫ omīpharia gr̄a plena Ex hijs ptꝫ ſo­lucio ad obiecta Capitulum. clv. Equit̉ alteri fides coꝝ. glo. conſtācia fidei vel ſer mo de fide Qd̓ beatiſſima virgo plus habuit de fi de ſic ſūpta ſic ꝓbat̉. qꝛ eiꝰ fides nūqͣ defecit nec fuit intercepta Alioꝝ aūt cōſtancia fuit deficiēs et inter cepta. gͦ ip̄a vicit omēs in fidei cōſtancia. vn̄ illud de ea ſo let exponi in ecc̄i. i. Generatō p̄terit gn̓atō Ade. xp̄i aūt ineternū Iteꝫ alioꝝ fides amiſſibilis fuit ip̄ius in amiſſibi lis. gͦ eiꝰ fidei conſtācia alioꝝ fuit improportōnabil̓ Iteꝫ lat̓a ciuitatis ſūt equalia ſicut dr̄ in Apoc̓. xxj. Sed cari tas eiꝰ eſt improportōnabilis alioꝝ caritati. gͦ et fides fi dei Iteꝫ. j. ad corī. xiij Caritas omīa credit Ite math̓. oīa poſſibl̓ia ſūt credēti Sꝫ in eiꝰ fide ſecutꝰ eſt effectꝰ impro­portōnabilis fidei alioꝝ Iteꝫ ſi habueritis fidem vt granū ſynapis ⁊ dixitis huic mēti tolle te ⁊ mitte te in mare obe diet vob̓ Sꝫ ad btīſſime virginis dictū qn̄ dixit fiat mihi ẜm verbum tuū ſūmꝰ mons mōtiū tulit ſe ⁊ miſit ſe in ma re amaꝝ ideſt mariā. gͦ eiꝰ fides hūit maximuꝫ effectuꝫ. gͦ maior fuit omī fidē alioꝝ Iteꝫ Abrahaꝫ ponit̉ in exēplum maxime fidei qꝛ in ſpem cōtra ſpem credidit Ro. x. Sꝫ qͥd