Tracta. I. prime̓ partis. corpꝰ nec ſāguis chriſti. ideo debēt ſummi ſic̄ ꝯſecrate. Sꝫ ſacerdos poſtqͣꝫ ſūpſerit ī miſſa corpꝰ xp̄i ſumat eas reuerent̉ ſꝫ vt ꝯſecratas. Si aūt veniūt ad tātā corruptōeꝫ qͥn appareāt eſſe ſpēs panis vini dn̄t ſummi vt ꝯſecrate. Sꝫ qͥd ſi ex ill̓ ſpēbꝰ corruptꝭ ſint generati v̓mes. qͥd dꝫ fieri de ill̓ v̓­mibꝰ. Dico debēt ꝯburi cineres ītra altare recōdi. ſacer dos excuiꝰ negligētia accidūt iſta dꝫ gͣuit̉ puniri. ſacer­dos dꝫ cauere ne nimis lōgo tꝑe reẜuet eūchariſtiā. vl̓ ẜuet in loco nimis humido. ita ille ſpecies poſſint de fa­cili corrūpi. Hec circa eūchariſtie ſacr̄m eiꝰ mīſtꝝ ac orna­mēta ꝑſtrīxi breuit̉. vt ſimplices ſacerdotes ī talibꝰ certitudi nem inuenirēt. in alijs que longū tractatū exigūt daret̉ eis occaſio cogitādi: dubitādi interrogādi Totinuatio et ordo ſacrame torum dicendorū. Adinē in huiꝰ libelli pͥncipio poſitū ꝓſeq̄ndo dicto de ſacramētis ꝓducūt et ꝓmouēt ac ꝯẜuāt hoīeꝫ ī eſſe ſpūali: ſūt baptimꝰ: ꝯfirmatio eūchariſtie ſacr̄m. dicēdū ē de ſacr̄is ſi ceciderit faciunt vt reſurgat. Et iſta ſunt pnīa ſaluat hoīeꝫ a pctō. ſacr̄m ex treme vnctiōis ſanat reliqͥas pctq̄ꝝ. Ueꝝ qꝛ ī ſcd̓a ꝑticula huiꝰ libelli agit̉ de ꝯfeſſionū audiētia pnīaꝝ īpoſitiōe. ideo tractatꝰ de ſacr̄o pnīe vſqꝫ huc differat̉ ne oꝑteat ſepe iterare eadē. qꝛ etiā digniꝰ dꝫ p̄cedere minꝰ dignū. ſacr̄m aūt ordīs maiꝰ ē digniꝰ ſacramēto extreme vnctōis. ideo p̓us dicen­ eſt de ſacramēto ordinis qͣꝫ de ſacramēto extreme vnctōis Tractatus quintus prie par tis de ſacramento ordinis. Et habet qͥnqꝫ capitula. Uia cōferre ſacramen ordīs de iure regularit̉ ad ſolos ep̄os ꝑtinet qꝛ vnctōeꝫ ſacramēti eos teſte btō ioh̓e de oībꝰ edocꝫ recipiūt. Idcirco circa materiā ſacramēti ordīs pauca