calicis ⁊ hoſtiā. ⁊ ꝙ ſacerdos manꝰ ſuꝑ p̄m cū hoſtia tenēdo cōueniēter cō ſecrare poſſit. ¶ Dubi. ſextū. Quid ſi ſacerdos aliqd̓ d̓ p̄dictꝭ reqͥſitū omittat. vtꝝ ſ. cōſecret celebrādo. ¶ Si obſeruet alia ad cōſecratōem neceſſaria. cōſecrat. tn̄ grauiter peccat ſcienter omittens. ¶ Capitulum quartum de dubijs occurrentibus circa tempus cōgruū quo eelebrari debet. duos habens articulos. ¶ Articulꝰ primꝰ. Reſoluit qͣttuor dubia occurrētia circa tēpꝰ celebran di cōe. vicꝫ circa diē. ¶ Dubi. pͥmū. Utꝝ indifferēter in nocte ⁊ ī die liceat alicui miſſā celebrare. ¶ Sol. Nō lꝫ regulariter niſi ī die. hͦ em̄ ſacr̄m ad tp̄s gr̄e ꝑtinet. qd̓ ꝑ diē ſignificat̉. Un̄ ⁊ ſaluator dixit. Me oꝑtet oꝑari donec dies ē. ¶ Dubi. ſcd̓ꝫ. Utꝝ ne aliqn̄ liceat ī nocte celebrare. Sol. Solū ī dua bus noctibꝰ lꝫ. vicꝫ in nocte natiuitatis xp̄i ⁊ in nocte dn̄ice reſurrectiōis. ¶ Dubi. tertiū. Utꝝ ne liceat aliqn̄ an̄ initium diei celebrare. ¶ Sol. In tri bus caſibꝰ lꝫ. Primꝰ. ſi neceſſitas poſtulet. vt ſi cōtingat aliquē īfirmari ad mortē. ⁊ n̄ habeat̉ hoſtia cōſecrata. p̄t ſacerdos celebrare ⁊ cōſecrare. Secūdus caſus ē ſi ep̄s ſit in itineratōe. tūc pōt an̄ diē celebrare vel facere celebrari corā ſe. Tertius caſus ē. ſi qͥs habeat diſpenſatōꝫ ab ep̄o vel ſuꝑiore vt poſſit celebrare an̄ diē. tūc bn̄ p̄t. al̓s n̄ ē tutū. niſi aliqͣ rōnabilis ⁊ vrgēs neceſſitas ſuꝑuenerit. ¶ Dubi. qͣrtū. Quid ſi qͥs celebret credēs diē iā incepiſſe. ſꝫ tn̄ nōdū inceperit. ¶ Sol. Quia qd̓ paꝝ diſtat. nihil diſtare videt̉. talis excuſat̉. precipue ſi deuotio id expoſcerit ¶ Arti. ſcd̓s. Reſoluit tria dubia. q̄ ſe offerūt circa tēpꝰ celebrādi ꝓpriū ſcꝫ circa horā. ¶ Dubi pͥmū. Qua hora diei liceat miſſā celebrare. ¶ Sol. Miſſe ſolēnes ſiue publice ẜm cano. tribꝰ horꝭ celebrari dn̄t vicꝫ hora. iij. ī diebꝰ feſtiuis. ⁊ ho. vi. ī ꝓfeſtis diebꝰ. ⁊ ho. ix. ī diebꝰ ieiunioꝝ. In hͦ tn̄ obẜuāda vr̄ deberi ꝯſuetudo regiōis vel religiōis. Priuate ꝟo miſſe celebrari pn̄t a principio diei vſqꝫ ad horā nonā. hͦ ē vſqꝫ ad meridiē. ¶ Dubi. ſcd̓m. A qͦ tꝑe ſumendū ſit principiū diei. ¶ Sol. Principiū diei nō ē accipiēdum ab aſcenſu ſolis ſuꝑ nr̄m horiſōtē. ſꝫ dꝫ accipi ab illa hora qͣ radij ſolares in cipiūt illumīare nr̄m hermiſperiuꝫ. qd̓ d̓r pͥncipiū aurore. ⁊ incipit fulgere vna hora ⁊ qͥnta ꝑte vniꝰ hore an̄ corꝑalē ſolis ortū. ¶ Dubi. qͥntū. Quid ſi qͥs celebrādo n̄ obſeruet tēpꝰ debitū. ¶ Sol. Si obſeruet alia ad cōſecrationē neceſſaria. ꝯſecrat nihilominꝰ. ſꝫ tn̄ ſi ex ꝯtēptu vel ſciēter tēpꝰ debitū n̄ obſeruauerit mortaliter peccat. faciēs ꝯͣ ꝯſtitutōꝫ ⁊ ꝯſuetudinē gn̄alē eccleſie rhomane. ¶ Capi. qͥntū de dubijs q̄ īcidūt circa materialia exteriora q̄ ad ornatuꝫ vel ꝯgruētiā celebratiōis requirunt̉ tres ꝯtinet articulos ¶ Arti pͥmꝰ. Reſoluit qͥnqꝫ dubia. q̄ circa veſtes ⁊ īdumēta ſacerdotalia īſurgere pn̄t. ¶ Dubi. pͥmū. Utꝝ ſacerdos celebraturꝰ ſpālibꝰ debeat īdui veſtibꝰ. ¶ Sol. Sic. ꝯgruū em̄ ē vt qͥbꝰ ſacerdos vſus fuit ī ſua ordīatiōe. etiā vtat̉ illis ī celebratōe. Et qꝛ ī ſuſceptōe ordīs ſpālibꝰ veſtibꝰ īdutꝰ fuit iō ⁊ talibꝰ vti dꝫ ī celebratōe. ¶ Dubi. ſcd̓m. Quot ⁊ q̄ ſint hmōi veſtes vel indumēta. ¶ Sol. Simpliciū ſacerdotū ſex ſunt indumēta.ſ. amictꝰ ſiue hu merale. alba. cingulum. manipulus. ſtola. ⁊ caſula. ¶ Dubium tertium. Utrum requiratur ꝙ talia indumenta ſint benedicta ſiue conſecrata.
