Seite
Si So Similiter priuet̉ bn̄ficio ⁊ officio de rigore munus recipiēs aliqd̓ pro criſmate. eodem ti. ca. nō ſatis. Symoniace ordinatus ſi occultuꝫ eſt poteſt ſtare in beneficio ⁊ officio. eodem ti. ca. ex tue. Symoniace ordinatus ignorans poteſt in ordine miniſtrare. eodeꝫ ti. ca. de ſymoniace. Symoniacꝰ eſt qͥ de bonis ſuis p̄­bendā ꝯſtituit: vt ad eam canonicus recipiat̉. eodē ti. ca. tua nos. Symonia eſt abſoluere aliqueꝫ ꝓ precio. eodē ti. ca. ad aures. Item qui ꝑ donuꝫ alterius ſciēter eſt ꝓmotus. eodē ti. ca. mattheus. Symoniace ſciēter religionem in trans locū illū deſerat. ⁊ artioreꝫ in­tret. eodem ti. ca. de regularibus. Symoniace receptus ⁊ reſignans poſtea ad idem promotus nihil exi­gere debet ratione prime ꝓmotiōis eodem ti. ca. ex inſinuatione. Symoniace electꝰ ſi publicū ē caſ­ſetur. eodem ti. ca. nobis fuit. Symonia nō eſt recipere volunta rie datum. ibidem. Symoniace ꝓmoti paruuli ꝑ pa­rentes etiā ignorāter tenent̉ reſigna re. eodem ti. ca. ꝑ tuas. Circa ſymoniace accuſatum q̄ attē denda. ibidem. Symoniace promotus electus et confirmatus quando poteſt ſtare et pena talis. eodem ti. ca. ſicut tuis. Symoniacus eſt ꝓcurās ad titu­lum alienū ꝓmoueri: ꝓmittens nec ſe petiturū. eodē ti. ca. ꝑ tuas. Symoniaca ꝓmotio deijcit ab ob tento. eodem ti. ca. hoc aūt. Symoniaca ꝓmiſſio ꝓmittentem nō obligat ibidem. Cum ſymoniaco poteſt diſpenſari eodem ti. ca. ꝑ tuas. ij. Symonia eſt om̄e īpenſuꝫ ꝓ quo libet obſequio ī ordinatōe. eo. ti. c. j. Item ementes ⁊ vēdentes eccleſia­rū adminiſtrationem ſymoniam cō mittunt. eodē ti. ca. conſulere. Symonia ē pactio circa ſpūalia vl̓ eis annexa. de re. permu. ca. queſitū. Symoniacus eſt recipiēs pecuniā pro officio ad quod tenet̉. de ſymo­nia. ca. dilectus filius. Symonia eſt dare tꝑalia cauſa lu crādi ſpiritualia. eodē ti. c. tua nos. Symonia nō eſt dare ſua eccl̓ie ⁊ poſt petere recipi niſi intentio ſit cor­rupta petētis ⁊ recipiētis. ibidē. Symoniā ex ſola intentione com mittens nō tenet̉ renunciare vel re­ſtituere. eodē ti. ca. mandato. Synodo intereſſe cōpellā tur qͥ ſubſunt de maio. ⁊ obe. ca. ſuꝑ his. it. j. ti. xxxiij. Syndicum viri religioſi habeāt d̓ ſin dico. lib. j. ti. xxxix. ca. j. Societas iuramento val­lata de cōmuni conſenſu abſolui poteſt. d̓ ſponſalibꝰ. ca. ij. lib. iiij. ti. j. Soluere nō tenet̉ eccl̓ia de bita ꝓ ea nō ꝯtra­cta de ſolutiōibꝰ. c. ij. li. iij. ti. xxiij. Ad ſolutionē anteceſſoris tenet̉ ſuc ceſſor ꝓ debitis eccl̓ie. eodē ti. ca. j. Solutionē debiti neganti incūbit probatio. eodē ti. ca. vlti. Ad ſolutionē expenſarū tenet̉ qui diem nō ſeruat. de do. ⁊ ꝯtu. ca. cū di­lecti. lib. ij. ti. xiiij. Sorte electio fieri non debet. de ſortilegijs. ca. eccle­ſia veſtra. lib. v. ti. xxj. ⁊ ſortilegiorū pena. eodem ti. ca. j. Sorores due duobus fra­tribus poſſūt co­pulari de cōſangui. ⁊ affini. ca. quod ſuꝑ his. li. iiij. ti. xiiij. Speciale preceptum plus tenet qͣꝫ generale