Seite
Vo Vſu Uoti gratuiti nō debet impletio ex torqueri: ſed benigne exigi debet. de vo. ⁊ vo. re. ca. ex ꝑte. li. iij. ti. xxxiij. Voluntatem defuncti nō adim plēs dꝫ ſucceſſione eiꝰ priuari. de vo. ca. licet. li. iij. ti. xxxiiij. Per volūtatē cū oꝑe ſubſecuto illi citus ꝯtractꝰ clerici inducit bigamiā de bigamis. ca. vlti. li. j. ti. xxj. Uolūtas vltīa teſtatoris tenēda. d̓ teſtamē. ca. tua nobis. li. iij. ti. xxvj. Oſucapi tunc pōt pro dote quādo res eſt eſti­mata. de teſtamen. ca. raynucius. Vſurarij ad vſuras reſtitu endas debēt com pelli. de vſuris. ca. cū tu. lib. v. ti. xix. ⁊ qͥbꝰ reſtituēda. eodē ti. ca. tua nos. Uſurarius ꝯtractus quādo exiſti­matur ratiōe dubietatis. eodē ti. ca. in ciuitate ⁊ ca. conqueſtus. Uſurarius eſt qui carius vendit ꝓ rogato termino ſolutiōis. eodē. ti. c. in ciuitate. ⁊ ca. conſuluit. Uſurario appellāti deferenduꝫ nō eſt. eodem ti. ca. qͣꝫ ꝑnitioſum. Uſura reſtituat̉ licet debitor credi tori iurauerit ꝙ non repeteret. de iu­reiuran. ca. ad noſtram. Et ſi iurauerit an̄ ſoluet ⁊ poſtea re petet. d̓ vſurꝭ. c. tuas dudū. li. v. ti. xix. Uſura nō ē ſi deducunt̉ expēſe. eo­dem ti. ca. quoniam. Cōtra vſuras ꝯſtitutio facta ad p̄­terita trahit̉ ⁊ vltra ſortē nihil plꝰ pe ti p̄t. eo. ti. ca. cū tu. ⁊ ca. nauigāti. Uſurā non cōmittit eccl̓ia fructus feudi nō cōputādo ī ſortē nec etiā in pignore dotis. eodē ti. ca. cōqueſtus. Uſurarioꝝ pena. eo. ti. c. qꝛ in oībꝰ. Tamē nō tenent̉ qͦs ad reſtituendū pauꝑtas excuſat. eo. ti. ca. cū tu. In vſure crimine nō pōt diſpenſa ri: vnde etiā in pijs cauſis ꝓhibetur eodem ti. ca. ſuper eo. Uſuras repetens nō audit̉ niſi priꝰ reſtituat receptas. eo. ti. c. qꝛ fruſtra. ⁊. c. michael. Cōtra vſurariū pōt heres ſicut do­minus agere de pigno. ca. illo vos. li. iij. titu. xxj. Uſurarius eſt plus repetens qͣꝫ ꝑi­culo ſuo pecuniam mutuauit. de vſu ris. c. nauiganti. Uſura non eſt beneficiū eccl̓iaſticū pecunia redimere. eo. ti. c. j. Uſura ē inpignoratarū rerū fructꝰ in ſortē nō cōputare. e. ti. c. qm̄. Uſura videt̉ cū qͥs poſſeſſionē in pi gnus tenet ſi plus recipit qͣꝫ ſortē de­ductis expēſis. eo. ti. c. qm̄ nō ſolum. Uſuras reſtituere cōpellant̉ iudei. eo. ti. c. qͣꝫto amplius. Cōtra vſurariū pōt procedi deficiē te accuſatore ex ſola fama. eo. titu. ca. cum in dioceſi. Uſurā cōmittēs vt in ludo ſit vnū pro tribus repellitur a promotione. de ex. pre. c. inter dilectos. li. v. ti. xxxj. Uſurarijs publicis nulluꝫ collegiū vl̓ vniuerſitas nec aliqua perſona ſin gularis cuiuſcunqꝫ conditionis do­mos locet vel cōducet aūt conduci ꝑ­mittat: vl̓ ſub aliquo titulo alio quo cunqꝫ inhabitare permittant: al̓s ſi perſone eccleſiaſtice fuerint. ſcilicꝫ pa triarche. archiepiſcopi ⁊ epiſcopi. ſu­ſpenſionis īferiores vero perſone ſin­gulares excōmunicationis: collegiū vel vniuerſitas interdicti ſententiam incurrant. et poſt menſem terra vbi vſurarij morant̉ eccl̓iaſtico ſubiaceat īterdicto. laici ꝟo ꝑ cēſurā eccl̓iaſticā cōpeſcant̉. gre. in nouell̓. de vſurꝭ. c. j. Uſurarius publicus quomodo cū­qꝫ peniteat non debet ſepeliri ſi iuxta poſſe preſentibꝰ non reſtituat vſuras nominatim: ⁊ pro abſentibus aliqui fidedigni de parrochia ordinario vl̓ eius vicario vel plebano ſic obligent̉ vt illis actio acquirat̉ ſuper reſtitu­