to verbis amiſſis vi conſiſteret: ſed a Parthenio cōfirmatusrecæpta fiducia ad ſolemne delinimentū conuerſus eſt: Quicum in curia a ſenatu gratanter excæptus eſſet: ſolus ex omnibus/ Arrius Antomus vir acer: eiqꝫ amiciſſimus/ conditionem imperantiū prudenter exprimēs/ amplexus eum gratulari ſe ait ſenatui:& populo prouintijſqꝫ/ ipſi aūt nequuqͣꝫ: Cuiſatius fuerat malos ſemꝑ principes eludere: quā tanti onerisvim ſuſtinentem aut moleſtijs modo& periculis ſubijci. Sedfamæ& inimicoꝝ pariter& amicoꝝ: qui cum ſe mereri omnia præſumant: ſi quicqͣꝫ nō extorſerunt/ atrociores ſunt ipſisquoqꝫ hoſtibus. Iſte quicquid antea pœnæ nomine tributisacceſſerant: indulſit. afflictas ciuitates releuauit. puellas pueroſqꝫ natos parentibus egeſtoſis/ ſumptu publico per Vtaliæoppidaali iuſſit. Hic ne acceſſu maliuolorum terreretur lunijMauritij conſtantis viri dicto ita admonetur: qui conuiuio familiari adhibitus/ cumueīentonē cōſulari honore functum:quod apud Domitianū tamen multos occultis criminationibus perſecutum adeſſe vidiſſet: inter colloquia mentione catulli facta calumniatoris præcipui/ dicente Nerua: Quid nūcfaceret: ſi Domitiano ſuperuixiſſet. Nobiſcum inquit Mauricius cœnaret Hic iurgioꝝ diſceptator& ſcientiſſimus& frequens fuit. Calpurnium craſſum/ promiſſis ingentibus/ animos militum pertentantem: detectum confoſſumqꝫ/ Tarentum cum uxore remouit/ patribus lenitatem eius increpantibus. Cunqꝫ interfectores Domitiani ad exitium poſceret tantum eſt conterritus: ut neqꝫ vomitum/ neqꝫ impetum ventrisvaluerit differre: Et tamē vehementer obſtitit dictitās ęquiuseſſe mori: qͣꝫ auctoritatē imperij fœdare: ꝓditis potentiæ ſummendæ auctoribus. Sed milites neglecto principe requiſitospetroniū uno ictu: Partheniū vero/ demptis prius genitalibꝰ& in os cōiectis iugulauere. Redempto magnis ſumptibusEmperio qui ſcelere tam truci inſolentior neruā cōpulit referre apd̓ populū gratias militibus: quare peſſimos nefandosqꝫomniū mortaliū peremiſſent. hic Traianū in liberi locū: inqꝫꝑtem imperij adoptauit: cū qͦ tribus vixit annis: qui dū ſuggerente ira/ voce qͣꝫ maxima cōtra quendā regulū noīe inclamaret: ſudore correptus eo die qͦ interijt: ſolis defectio facta eſt.